Cienie PRL-u Wojsko TVP 1 09.07.2008 g. 22.15

Grzegorz - Wrocław · Moderator Dołączył: 09 Paź 2007 Posty: 4333

W każdym programie "Cienie PRL-u" jest jakiś specjalny gość. W ostatnim tę funkcję piastował A.Milczanowski. Ten działacz do żadnych błędów się nie poczuwa, robił wszystko doskonale. Pamiętam A.Milczanowskiego ze spotkania w Szczecinie, które odbyło się tuż po relegalizacji "Solidarności". Tam też występował jako gość specjalny - kombatant podziemia. Do dziś pamiętam jak się chwalił tym, że wśród swoich bliskich współpracowników ma takich 'wspaniałych' chłopaków, którzy w ciągu jednego dnia są w stanie zorganizować strajk w każdym zakładzie bez istnienia jakichkolwiek obiektywnych powodów do strajkowania. Przypomniałem sobie te słowa A.Milczanowskiego kiedy zaczął sprawować wysokie funkcjie państwowe w resorcie spraw wewnętrznych czy UOP. Przy takich szefach reformy służb nie mogły się udać. Pamiętam też jak chyba jako szef MSW oświadczył w TVP, że w Polsce nie ma mafii. A był to czas, że mafii nie widzieli tylko ci, których zadaniem było nie widzieć.

Witja · Weteran Forum Dołączył: 23 Paź 2007 Posty: 5319

http://www.rp.pl/artykul/104863.html

"Bezpieka w III RP
Filip Musiał 10-03-2008, ostatnia aktualizacja 10-03-2008 20:52

Niszczenie dokumentów, uwłaszczanie się funkcjonariuszy, obejmowanie stanowisk w policji, haki na polityków opozycji, zahamowanie lustracji – oto działania służb specjalnych po 1989 roku

Towarzysze z bezpieczeństwa byli jedną z grup najlepiej przygotowanych do skoku w demokrację. Część z nas, zapatrzona w hasła byłych komunistycznych dygnitarzy nawołujących do wybrania przyszłości, nie dostrzega, że na co dzień w różnych koncernach, bankach, firmach ochroniarskich, urzędach, a nawet służbach mundurowych spotykamy ludzi bezpieki, mających wciąż wpływ na nasze życie…

Co najmniej od połowy lat 80. partyjni dygnitarze wiedzieli, że imperium sowieckie i jego satelici grzęzną w kryzysie gospodarczym, którego efekty prędzej lub później pozbawią ich władzy. Przeprowadzana przez Michaiła Gorbaczowa pieriestrojka była próbą zaradzenia tej sytuacji. Sowiecki przywódca pragnął utrzymać władzę polityczną za cenę zliberalizowania gospodarki. Do identycznego manewru przygotowywali się komuniści w PRL. Skuteczność i pełną sterowalność reformy miała im gwarantować bezpieka. Od strony politycznej plan się nie powiódł, jednak kroki podjęte przez komunistów pozwoliły im na stworzenie sobie uprzywilejowanej pozycji w nowej rzeczywistości.

Wielkie palenie

Towarzysze z bezpieczeństwa zawsze mieli być o krok do przodu. Dlatego już w czasie rozmów Okrągłego Stołu zakładali, że sytuacja może wymknąć się spod kontroli. Zbigniew Sobotka, wówczas członek Biura Politycznego KC PZPR, znany później z głośnej afery SLD-owskiej, relacjonował funkcjonariuszom wschodnioniemieckiej Stasi: „krótko przed zakończeniem rozmów okrągłego stołu gen. Kiszczak osobiście nakazał, aby archiwa, szczególnie materiały dotyczące lat 80., zostały wyczyszczone (tzn. częściowo zniszczone bądź wyniesione), aby w razie odpowiednich decyzji Sejmu, nie mogły być odnalezione żadne materiały obciążające PZPR”.

Przystąpiono więc do masowego niszczenia dokumentów operacyjnych. Przede wszystkim spraw prowadzonych przeciwko działaczom opozycyjnym i osobom duchownym w latach 80. Równolegle starano się zmielić, spalić lub schować dokumentację dotyczącą agentury – zwłaszcza tej, która była czynna w latach 80. Było o czym myśleć, według statystyk samej SB czynna sieć agenturalna liczyła u schyłku lat 80. około 100 tys. osób.

Podobną operację przeprowadzano w służbach wojskowych. Akcję rozpoczęto już latem 1989 r. W SB odpowiedzialni za to byli m.in. generałowie Henryk Dankowski, Tadeusz Szczygieł, Krzysztof Majchrowski i Józef Sasin, a w Wojskowej Służbie Wewnętrznej m.in. gen. Edmund Buła. Niszczenie archiwaliów trwało do końca 1990 r.

Równolegle z tą akcją bezpieka nadal starała się kreować rzeczywistość polityczną za pośrednictwem swej agentury wpływu. Gen. Henryk Dankowski, I zastępca ministra spraw wewnętrznych, tuż po czerwcowych wyborach nakazywał: „proszę o przesłanie w trybie pilnym: 1. Charakterystykę aktualnie wybranych posłów i senatorów, będących aktualnie naszymi współpracownikami […] proszę uwzględnić stopień związania ich z naszą służbą, dyspozycyjność w realizacji zadań, a także ugrupowanie polityczne, które reprezentują. 2. Charakterystykę osób, które nie są formalnie tajnymi współpracownikami, lecz z którymi w różnej formie utrzymywany jest stały lub okresowy kontakt operacyjny […] należy podejmować różnorodne działania, by osoby te były coraz silniej związane z nami i coraz bardziej dyspozycyjne w realizacji zadań […].”Gwarancją bezpieczeństwa miała być nie tylko sieć agenturalna, ale także niezależność finansowa, czyli ekonomiczne uprzywilejowanie partyjnych i esbeckich aparatczyków.

Skok na kasę

Komuniści byli w pełni świadomi, że nawet w gospodarce tylko w części wolnorynkowej faktyczną władzę – również polityczną – ma ten, kto ma kapitał. Szybko więc rozpoczęli akcję budowania swego zaplecza finansowego. Zmiany PRL-owskiego prawa pozwoliły na tworzenie rozmaitych spółek, które stały się sposobem na wyprowadzanie finansów z budżetu państwowego do kieszeni reprezentantów reżimu. Nazywano je potocznie spółkami nomenklaturowymi, bo ich właścicielami stawało się z woli PZPR. W wiele powstających wówczas „prywatnych” inicjatyw zaangażowani byli funkcjonariusze bezpieki i ich agenci.

Na przełomie lat 80. i 90. szczególną aktywnością wykazywał się tzw. wywiad bezpieki, który wykorzystywał do tworzenia spółek i firm swoje dotychczasowe kontakty za granicą. Zdarzało się, że prywatyzowano lub wykorzystywano do zbijania kapitału instytucje tak zwanego przykrycia wywiadowczego, czyli tworzone na Zachodzie firmy, które miały być przykrywką dla PRL-owskich szpiegów.

Drugim sektorem, głęboko spenetrowanym przez władców i pieszczochów reżimu stał się sektor bankowy. Komuniści umożliwili sobie uwłaszczenie się przez tworzenie banków komercyjnych na bazie NBP. Zaangażowali się także w działalność rozmaitych instytucji finansowych, central handlu zagranicznego, sektora paliwowego…

Po czerwcowych wyborach z 1989 roku i zmianach politycznych, które były ich następstwem, podjęto decyzję o likwidacji bezpieki – co faktycznie nastąpiło rok później. Funkcjonariusze SB i ich agentura solidarnie wspierali się na nowej drodze życia. Esbecy zmonopolizowali pierwotny rynek usług ochroniarskich, część z nich jeszcze przed procedurami weryfikacyjnym uciekła z pionu SB do milicji, która przy przekształcaniu w policję nie miała podlegać weryfikacji. W wielu wypadkach ich związki z agentami, których prowadzili, pozwoliły im na rozwinięcie skrzydeł w nowych dziedzinach. W Krakowie jeden z funkcjonariuszy z pionu IV handluje tkaninami, sprzedając je do instytucji kościelnych, inny esbek w PRL zajmujący się niszczeniem Kościoła, dziś pomnaża swój majątek, pomagając Kościołowi odzyskiwać mienie zagrabione w PRL przez komunistyczną władzę…

Kluczem d0 zrozumienia upośledzenia finansowego byłych środowisk opozycyjnych jest właśnie dostrzeżenie punktu wyjścia. Gdy uwolniono rynek spod kurateli komunistycznego państwa, możliwe było zrobienie gigantycznych fortun z dnia na dzień. Początek lat 90. obfituje w tego typu przypadki. Jednak w tym czasie tylko komuniści byli właścicielami większych – a więc liczących się na rynku – spółek i firm, a także banków, które lekką ręką kredytowały biznesowe pomysły dawnych PZPR-owskich dygnitarzy czy funkcjonariuszy z SB.

James Bond z bezpieki

Część z esbeków, którzy nie zdecydowali się na zmianę fachu i wejście w biznes, podjęła próbę przejścia do służb specjalnych III RP. Gdy likwidowano Służbę Bezpieczeństwa, przeprowadzono akcję weryfikacyjną, której teoretycznym celem miało być niedopuszczenie do służby w Urzędzie Ochrony Państwa funkcjonariuszy szczególnie gorliwych w zwalczaniu opozycji demokratycznej i niepodległościowej czy duchowieństwa. Akcja weryfikacyjna zakończyła się jednak porażką. Znacząca liczba byłych esbeków z nawykami policji politycznej znalazła się w szeregach służb specjalnych. Za przykład może służyć Wrocław – po likwidacji bezpieki funkcjonariusze SB obsadzili niemal 100 proc. etatów tamtejszej delegatury UOP. W delegaturze krakowskiej środowisko esbeckie po 1990 roku utrzymało kontrolę nad archiwum UOP, przez szereg lat kierował nim były esbek, któremu przypisywano udział w agresywnych działaniach wymierzonych przeciwko krakowskiemu Kościołowi.

Byli esbecy infekowali swym poglądem na rolę służb funkcjonariuszy, którzy rozpoczynali karierę już po 1990 roku. Efektem tego był fakt, że w pewnej części polskie służby specjalne nie zdołały wyzwolić się z mentalności policyjnej. Dlatego w latach 90. UOP ingerował w sytuację na polskiej scenie politycznej, czyli wbrew zasadom służb funkcjonujących w państwach demokratycznych stawał się narzędziem politycznej walki z legalną opozycją. Przykładowo, w okresie rządów Hanny Suchockiej, gdy szefem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych był Andrzej Milczanowski, a szefem UOP były esbek gen. Gromosław Czempiński, oficer UOP – również były funkcjonariusz SB – Jan Lesiak prowadził działania operacyjne zmierzające do rozbicia ugrupowań prawicowych. Lesiak i jego zespół w latach 1992 – 1995 inwigilował przywódców prawicy, stosując działania operacyjne zmierzające do skłócenia i skompromitowania głównie liderów Porozumienia Centrum i Ruchu Trzeciej Rzeczypospolitej. Inwigilowane partie prawicowe silnie infiltrowano agenturą, usiłując ograniczyć ich rolę w życiu politycznym.

Sprawę szafy Lesiaka znamy, gdyż ujrzała światło dzienne, i choć przez część autorytetów była bagatelizowana, pokazała patologie drążące polskie służby. Pytaniem otwartym pozostaje, jak wiele jeszcze szaf Lesiaka kryją archiwa ABW.

Dzieci GRU

Poważniejszy problem dotyczył jednak wojskowych służb specjalnych. Wojskowe Służby Informacyjne powstały bowiem w 1991 roku z połączenia dwóch pionów komunistycznej wojskowej bezpieki, czyli II Oddziału Sztabu Generalnego LWP oraz Wojskowej Służby Wewnętrznej – przy czym w ogóle nie przeprowadzono w nich weryfikacji. W efekcie utrzymano swoiste państwo w państwie. Tym, co szczególnie powinno niepokoić, a przez kilkanaście lat nie interesowało polskich władz państwowych, były związki polskich oficerów z Rosją.

W latach PRL służby państw satelickich zarówno cywilne – w przypadku polskim SB, jak wojskowe – II Oddział i WSW, działały w ścisłej podległości wobec służb sowieckich. Koordynatorem działań bezpieki cywilnej w ramach bloku sowieckiego było KGB, natomiast wojskowej – GRU. Usprawnieniu przepływu informacji i lojalizacji wobec Kremla służb państw satelickich było organizowanie szkoleń dla funkcjonariuszy, którzy mieli obejmować funkcje kierownicze. W 2006 roku w WSI wysokie stanowiska zajmowało nadal kilkudziesięciu funkcjonariuszy z II Oddziału lub WSW szkolonych przez sowieckie KGB i GRU. Zaliczali się do nich np. dwaj szefowie WSI kontradmirał Kazimierz Głowacki i gen. Marek Dukaczewski, a także np. szefowie Zarządu II (wywiadu) WSI.

Niepoddane weryfikacji i pozostawiane przez kolejnych premierów i ministrów obrony narodowej niemal bez żadnej kontroli WSI rozwinęły szereg działań o charakterze niezgodnym z zadaniami wywiadowczymi i kontrwywiadowczymi. Część oficerów WSI wykorzystywała możliwości podległych sobie struktur czy sieci agenturalnej i angażowała się w działania gospodarcze. Raport z weryfikacji WSI wymienia między innymi angażowanie się – za pośrednictwem agentury – w nielegalne operacje finansowe związane z działaniami Funduszu Obsługi Zadłużenia Zagranicznego (FOZZ), handel bronią z terrorystami arabskimi, zakładanie spółek typu joint venture, próby powołania firmy telewizyjnej – połączone z głęboką penetracją agenturalną rynku medialnego…

WSI angażowały się także w inwigilację polskiej sceny politycznej. W jej archiwach zachowały się wzmianki o zainteresowaniu m.in. Konfederacją Polski Niepodległej, Federacją Młodzieży Walczącej, Stowarzyszeniem Viritim, (...)"
Źródło : Rzeczpospolita

Więcej:
http://www.rp.pl/artykul/104863.html

Najnowsza historia Polaków
http://rp.pl/temat/68706.html

Grzegorz - Wrocław · Moderator Dołączył: 09 Paź 2007 Posty: 4333

Jan Tokarski · Stały Bywalec Forum Dołączył: 10 Lut 2008 Posty: 68

Mirek Lewandowski · Weteran Forum Dołączył: 16 Wrz 2007 Posty: 635

Ja jednak muszę zaprotestować! A przynajmniej poproszę o szersze wyjasnienie!

Jan Tokarski napisał:

Jan Tokarski · Stały Bywalec Forum Dołączył: 10 Lut 2008 Posty: 68

Mirek Lewandowski · Weteran Forum Dołączył: 16 Wrz 2007 Posty: 635

Nie protestowałem przeciwko rozszyfrowaniu przez Pana nazwiska dziennikarza, który pomaga Wildsteinowi przy "Cieniach", a którego kojarzy się z Kapką.

Cytat ze strony IPN:

Jan Tokarski · Stały Bywalec Forum Dołączył: 10 Lut 2008 Posty: 68

Witja · Weteran Forum Dołączył: 23 Paź 2007 Posty: 5319

http://www.tvp.pl/tvp1/programy/seria.html?dzial_name=cienie.prl.u.16133&news_name=cienie.prl.u.stara.nowa.telewizja

TVP 1 16.04.2008 g. 22.10
TVP POLONIA 17.04.2008 g. 15.00
TVP POLONIA 17.04.2008 g. 23.10

"Cienie PRL - u - Stara Nowa Telewizja

Nieco bardziej dojrzali widzowie pamiętają te okrzyki: telewizja kłamie! Kłamstwo i manipulacja stosowane przez najważniejsze w Polsce medium było odczuwalne szczególnie dotkliwie w PRL-u. Wydawało się, że jedynym z bardziej znaczących aktów odbierania władzy komunistom będzie przejęcie ich Bastylii na Woronicza. Okazało się jednak, że komunistyczna Bastylia trzyma się zdumiewająco mocno. Jedną z pierwszych decyzji nowego prezesa Radiokomitetu pochodzącego z solidarnościowej opozycji była obrona twórcy stanu wojennego. Dlaczego nowy prezes TVP narzuca tej instytucji nieomal identyczną wykładnię najnowszej historii jak jego komunistyczni poprzednicy? Czy rzeczywiście humanitarne obchodzenie się z propagandzistami stanu wojennego polega na zostawieniu ich na odpowiedzialnych stanowiskachw TVP? Dlaczego w telewizji zmieniło się tak mało choć zmieniło się tak wiele? - o tym w najnowszym odcinku Cieni PRL-u, Stara nowa Telewizja.

Goście programu:
Ewa Zając - historyk
Janusz Majcherek - Tygodnik Powszechny
Wojcech Reszczyński - była gwiazda Teleexpresu
Piotr Semka - publicysta Rzeczpospolitej"

Witja · Weteran Forum Dołączył: 23 Paź 2007 Posty: 5319

http://www.itvp.pl/event/cienieprlu/?tab=1

Cienie PRL-u

Lustracja na uczelniach
Cienie PRL-u
Kolejny odcinek programu będzie poświęcony buntowi lustracyjnemu na uczelniach. Program przedstawia problem lustarcji konkretnego środowiska, pokazuje (...) więcej

Weryfikacja SB
Cienie PRL-u
Minister Spraw Wewnętrznych Czesław Kiszczak już latem 1989 roku podjął działania na rzecz zachowania SB w (...) więcej

Niszczenie archiwów SB
Cienie PRL-u
Tematem programu jest niszczenie archiwalnych akt Służby Bezpieczeństwa, do którego doszło na przełomie 1989 i 1990 (...) więcej

Symbole PRL-u
Cienie PRL-u
Obecność PRL-u w nowej Polsce. Nawet w dzisiejszych czasach spotykamy się chociażby z nazwami ulic czy (...) więcej

Milicjanci
Cienie PRL-u
Na fali „Solidarności” milicjanci chcieli powołać własny związek zawodowy, by zdjąć odium społeczne, które ciążyło na (...) więcej

Więcej:

http://www.itvp.pl/event/cienieprlu/?tab=1

Witja · Weteran Forum Dołączył: 23 Paź 2007 Posty: 5319

http://blog.rp.pl/wildstein/2008/04/18/parszywa-rzeczywistosc-i-jej-rzecznicy/

Niepoprawne
Bronisław Wildstein

"Parszywa rzeczywistość i jej rzecznicy

Profesorowie Andrzej Romanowski i Jan Woleński, których połączyła pasja obrony komunistycznych agentów, żalą się na łamach “Gazety Wyborczej” na traktowanie, jakiego padli ofiarą w moim programie “Cienie PRL-u”.

Naukowo, ze stoperem w ręku, wyliczają, że we dwóch zajęli tylko 39 proc. czasu dyskusji. Przy pięciu rozmówcach doskonała równowaga oznacza 20 proc. czasu na głowę. Obrońcy agentów skrzywdzeni zostali więc o 0,5 proc. czasu na sztukę. Na prowadzącym - w tym wypadku jest również dyskutantem - spoczywają obowiązki zainicjowania i zamknięcia debaty, wprowadzania materiałów filmowych itp. Nie powinno więc dziwić, że występuje nieco częściej. Muszę również wyznać - to pewnie metodologiczne braki - że nie przyszło mi do głowy za pomocą stopera kontrolować długość wystąpień.

To nie koniec moich grzechów. Romanowski i Woleński biadają, że pocięto ich wypowiedzi i pozbawiono je wielu argumentów. Sęk w tym, że gdybym tego nie dokonał, argumentów pozbawieni zostaliby inni. Chcę zresztą wyżej wymienionych pocieszyć. Ich wywód zajaśniał pełnym blaskiem i wyeliminowane fragmenty dodatkowego światła nie byłyby mu w stanie przysporzyć. “Podważanie wiarygodności teczek przez Romanowskiego”, tak jak parę innych wątków, miało charakter dygresji, a poza tym, wbrew zaklęciom autora, “podważaniu” owemu daleko było do rangi dowodu.

Profesorowie z taką subtelnością roztrząsający złożoną sytuację agentów wobec mnie nie znajdują okoliczności łagodzących. “Manipulacyjna metodyka montażowania i sposób argumentacji zaprezentowany przez Wildsteina nawiązują do “parszywych” (…) wzorów propagandy z czasów PRL”. Szczególnie oburzyło ich podsumowanie. “Agenci na stanowiskach naukowych nie mają się w Polsce źle, w przeciwieństwie do ludzi, którzy chcieliby poddać pod publiczną debatę ich dyspozycje do pełnienia stanowisk uniwersyteckich”. Czegoś nie rozumiem. Przytoczyłem fakty. Mogę zgodzić się, że są “parszywe”. Ale to wymienieni profesorowie wszystkimi swoimi siłami przyczynili się do ich zaistnienia."

Witja · Weteran Forum Dołączył: 23 Paź 2007 Posty: 5319

http://www.tvp.pl/tvp1/programy/seria.html?dzial_name=cienie.prl.u.16133&news_name=cienie.prl.u.podziemie.niepodleglosciowe

TVP 1 23.04.2008 g. 22.20
TVP POLONIA 24.04.2008 g. 15.00
TVP POLONIA 25.04.2008 g. 04.55

"Cienie PRL - u - Podziemie niepodległościowe

Cienie PRL - u to debata telewizyjna o charakterze atrakcyjnego historycznego widowiska publicystycznego na najwyższym poziomie merytorycznym, realizacyjnym i scenograficznym, którego celem jest rewizja stereotypów historycznych, dotyczących historii Polski od czasów II Wojny Światowej do chwili obecnej, w świetle dokumentów ujawnianych z zasobów archiwum Instytutu Pamięci Narodowej.

Partyzanci walczący o Polskę z komunistyczną władzą byli prześladowani i zabijani. Odbierano im honor przedstawiając jako zdrajców i bandytów. Okazuje się, że i w wolnej Polsce nie potrafią doczekać się należnego sobie uznania. Natomiast ich oprawcy korzystają z przywilejów, a niekiedy i nadal odbierają kolejne odznaczenia i tytuły. Z trybuny parlamentu Longin Pastusiak dezawuuje WiN, Ryszard Jarzębowski mówi o „mordercach z powojennego podziemia ” a prezydent Kwaśniewski wetuje odebranie przywilejów emerytalnych ubekom.
Dlaczego III RP nie uhonorowała należycie członków antykomunistycznego podziemia jednocześnie pozostawiając przywileje tym, którzy podziemie to zwalczali?

Goście programu:
Tomasz Łabuszewski - historyk
Maciek Korkuć - historyk
Jerzy Woźniak - były wiceprezes Urzędu ds. Kombatantów
Sławomir Sierakowski - Krytyka Polityczna
Grzegorz Gondek - szef Zarządu Małopolskiej Federacji Młodych Socjaldemokratów "

Witja · Weteran Forum Dołączył: 23 Paź 2007 Posty: 5319

http://www.tvp.pl/tvp1/programy/seria.html?dzial_name=cienie.prl.u.16133&news_name=cienie.prl.u.kulisy.okraglego.stolu

TVP 1 30.04.2008 g. 21.50
TVP POLONIA 01.05.2008 g. 15.00
TVP POLONIA 01.05.2008 g. 23.10
TVP POLONIA 02.05.2008 g. 04.55

"Cienie PRL - u - Kulisy okrągłego stołu

W świadomości Polaków dominują dwie skrajne opowieści o okrągłym stole. Jedna traktuje go jako miejsce narodzin polskiej demokracji. Miejsce, gdzie partyjni aparatczycy nawrócili się i oddali władzę rzecznikom narodu jakimi byli negocjujący z nimi przedstawiciele Solidarności. Druga - uznaje go za rodzaj nowej targowicy, która polegała na dogadaniu się z komunistami niektórych aktywistów Solidarności. Który obraz jest bliższy prawdy? I tak naprawdę czym był okrągły stół."

Tadeusz Świerczewski · Moderator Dołączył: 12 Wrz 2006 Posty: 505

Fragment:
"W 2005 r., przed wyborami parlamentarnymi, Donald Tusk stwierdził w wywiadzie dla „Faktu", że nie może być tak, by były oficer SB miał znacznie większą emeryturę niż nauczyciel, który uczciwie przepracował życie w PRL. Tym samym zapowiedział, że PO będzie chciała odebrać przywileje byłym pracownikom SB i UB. Minęły trzy lata, Tusk od pół roku jest premierem i nie zrobił w tej sprawie nic!

Możemy z dużym prawdopodobieństwem przewidzieć, że nadal nie będzie w tej sprawie podejmować żadnych działań. Byłoby to zbyt kontrowersyjne i zbyt wielu ważnych postaci lub ich rodzin mogło dotknąć, by Tusk chciał na serio potraktować swe deklaracje sprzed lat. Ale przecież także Prawo i Sprawiedliwość przez dwa lata swoich rządów nie wniosło projektu stosownej ustawy. I nie słychać, by partia ta pracowała nad tym teraz, gdy jest w opozycji.

Dlaczego? Nie wierzy w szanse powodzenia w Sejmie zdominowanym przez dawnych działaczy opozycji demokratycznej? Warto jednak postawić po raz kolejny głośno pytanie: kiedy państwo polskie przestanie chronić i stawiać w uprzywilejowanej sytuacji funkcjonariuszy komunistycznego aparatu represji?"

Calosc pod adresem:
http://www.rp.pl/artykul/130214.html

Witja · Weteran Forum Dołączył: 23 Paź 2007 Posty: 5319

http://www.tvp.pl/tvp1/programy/seria.html?dzial_name=cienie.prl.u.16133&news_name=cienie.prl.u.koniec.imperium

TVP 1 07.05.2008 g. 22.05
TVP POLONIA 08.05.2008 g. 15.00
TVP POLONIA 08.05.2008 g. 23.10

"Cienie PRL - u - Koniec Imperium

Od II wojny światowej sowieckie czołgi były gwarantem utrzymania systemu komunistycznego w krajach podległych Moskwie. Ostateczna decyzja o rezygnacji z interwencji Moskwy pozostawiła komunistów polskich sam na sam z narodem. Trzeba było zmienić system sprawowania władzy. Przywódcy PRL i innych krajów bloku sowieckiego zdali sobie sprawę z tego, że nie mogą liczyć na argumenty „Bratniej duszy ”, kiedy usłyszeli z Kremla: „Towarzysze, zostaniecie sami z narodem”. Był rok 1985.

Tymczasem w Polsce pomimo rozbicia struktur opozycji, władze nie były w stanie zapanować nad kryzysem ekonomicznym i społecznym. Wciąż pogłębiała sie przepaść. Prowadziło to analityków PZPR i SB do niepokojących wniosków o możliwości powtórzenia się buntu społecznego na wielką skalę. Szczególnie obawiano się reakcji rosnącego radykalizmu młodego pokolenia z wyżu demograficznego lat 80. Od 1986 komuniści rozpoczęli poszukiwania scenariusza rozładowania napięcia społecznego.

Goście programu: prof. Antoni Dudek, dr Henryk Głębocki, prof. Włodzimierz Marciniak, prof. Jadwiga Sztaniskis"