Forum  Strona Główna

 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Budowa pomnika mjr. Hieronima Dekutowskiego w Tarnobrzegu

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Strona Główna -> Dyskusje ogólne
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rozwand
Nowy Użytkownik


Dołączył: 04 Lut 2009
Posty: 1

PostWysłany: Czw Lut 05, 2009 1:32 pm    Temat postu: Budowa pomnika mjr. Hieronima Dekutowskiego w Tarnobrzegu Odpowiedz z cytatem

Pomnik dla cichociemnego, bohatera,
„zaplutego karła reakcji”.

W Tarnobrzegu 10 grudnia 2008 roku, z inicjatywy Klubu Gazety Polskiej, powołany został Komitet Budowy Pomnika mjr Hieronima Dekutowskiego ps. „Zapora”, upamiętniajacego jego bohaterską walkę na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego. Rozpoczete zostały działania zmierzające do wykonania popiersia Bochatera z lokalizacją w mieście Tarnobrzegu w roku 2009, na okoliczność 60-tej rocznicy wykonania na nim kary śmierci, orzeczonej przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie.

W związku z powyższym wypada wspomnieć, że przed 20 laty Pododdział Solidarności Walczącej w Tarnobrzegu obrał mjr. H.Dekutowskiego za patrona, a od jego pseudonimu pismo pododdz. przyjęło tytuł: „ZAPORA”.
Inicjatywe tę poparł ówczesny szef oddziału rzeszowskiego SW Antoni Kopaczewski, syn por. A.Kopaczewskiego ps. „Lew”, którego oddział w 1946r. Wchodził w skład zgrupowania mjr. Zapory.
Przypomnieć też nalezy zajadłe ataki i oszczercze artykuły ówczesnej lokalnej prasy oficjalnej w 1989 roku. Towarzyszyły one odsłonięciu w tarnobrzeskim kościele o.o. Dominikanów tablicy pamiątkowych poświęconych mjr. Zaporze i jego 6-ciu podkomendnym w 40-tą rocznicę jego męczeńskiej śmierci.
Mając powyższe na względzie, dawni członkowie tarnobrzeskiej Solidarności Walczącej z satysfakcją i aprobatą przyjęli wiadomość o budowie pomnika bohaterowi, który przez lata był przedstawiany (a przez niektórych do dziś) jako bandzior, zdrajca, zapluty karzeł reakcji.

Zwracam się do wszystkich patriotów polskich, którym bliskie były i są ideały wolności i niepodległości Ojczyzny, o wsparcie tej szczytnej inicjatywy.

Za pododdział S.W.
Andrzej Rozwód

Konto Komitetu Budowy Pomnika mjr Hieronima Dekutowskiego:
BANK PEKAO S.A.
Tarnobrzeg ul. J. Piłsudskiego 8

Nr konta w PLN: 8312402744-1111001021562636
Nr konta w USD:9412402744-1787001021562782



Życiorys "Zapory"

Urodził się 24.09.1918 r. w Tarnobrzegu, jako 9 i ostatnie dziecko Jana i Marii z domu Sudacka. Tutaj ukończył szkołę powszechną, a w roku 1939 zdaje maturę w Państwowym Gimnazjum im. Hetmana Jana Tarnowskiego w Tarnobrzegu. W kampanii wrześniowej walczy jako ochotnik, by następnie z 32 DP przejść granicę węgierską. Tutaj internowany ucieka z obozu i przedostaje się do Francji, gdzie wstępuje do tworzącego się wojska polskiego, służąc w 4 pułku Strzelców Pieszych, 2 Dywizji Strzelców Pieszych. We Francji kończy Szkołę Podchorążych Piechoty. Po wojnie francusko-niemieckiej przeniesiony zostaje do Wielkiej Brytanii, wstępując do 1 Brygady Spadochronowej. Bierze udział w szkoleniu dywersyjnym, przygotowującym ochotników do walki w okupowanej Polsce. Dzięki wcześniej nabytym zdolnościom i cechom charakteru, trafia do elitarnej grupy 316 "cichociemnych", zrzuconych do okupowanej Polski. Z liczby tej 112 zginęło, a ośmiu łącznie z mjr Hieronimem Dekutowskim stracono z wyroków stalinowskich sądów. W nocy z 16 na 17 września 1943 roku zostaje zrzucony do Polski, w okolicach Wyszkowa, po czym otrzymuje stopień oficerski- podporucznika. Skierowany zostaje do Okręgu AK, gdzie w ramach Kedywu obejmuje dowództwo oddziału partyzanckiego w Inspektoracie Zamość. Oddział jego przeprowadza wiele udanych akcji przeciw okupantowi niemieckiemu, oraz kolaborantom działającym na rzecz Niemiec jak i bolszewików. W lutym 1944 roku zostaje szefem Kedywu Inspektoratu Rejonowego Lublin i Puławy. Tutaj także odnosi wiele sukcesów w walce z okupantem. Najsłynniejszą w tym czasie akcją, była bitwa stoczona w lesie, na drodze koło wsi Krężnica Okrągła położonej obok Bełżyc. Od wiosny 1944 r. przeprowadził 83 akcje bojowe i dywersji pozafrontowej. Po wkroczeniu wojsk sowieckich na Lubelszczyznę pozostaje w konspiracji, podejmując walkę z nowym okupantem. Prowadzi akcje skierowane przeciw UB i MO. W maju 1945 roku oddział "Zapory" liczył ok.350 osób. 1 czerwca 1945 roku zostaje rozkazem Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj awansowany na stopień majora, po czym rozpoczyna współpracę z WiN, podporządkowując się dowództwu tej organizacji. Działalność skierowana przeciw nowej władzy w Polsce prowadzi na terenie województw: lubelskiego, rzeszowskiego i kieleckiego. W latach 1945-47 przeprowadza około 60 akcji zbrojnych, wymierzonych w Armię Czerwoną, funkcjonariuszy UB i MO, oraz działaczom i funkcjonariuszom komunistycznym. Nie ufając władzy komunistycznej, nie skorzystał z amnestii, pozostając w konspiracji do czerwca 1947 roku. Podejmuje następnie decyzję o wyjeździe na Zachód, przekazując dowództwo kpt. Zdzisławowi Brońskiemu ps."Uskok".

14 września 1947 r. wyjeżdża z Puław do Warszawy, a stamtąd do Katowic i Nysy. W Nysie zostaje aresztowany wraz z siedmioma podkomendnymi, prawdopodobnie w wyniku zdrady. Wszyscy zostają osadzeni w centralnym więzieniu Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego na warszawskim Mokotowie. Na niejawnej rozprawie w dniach 3-15 września 1948 roku Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie orzekł siedmiokrotnie karę śmierci dla "Zapory" i parokrotną dla jego podkomendnych. Przeszedł wyjątkowo okrutne śledztwo, w którym oprawcy ubeccy wybili mu zęby, połamali ręce i żebra, złamali nos i zerwali paznokcie. W styczniu lub lutym 1949 roku dokonuje nieudanej próby ucieczki z więzienia, po czym zostaje osadzony w karcerze. W jego grupie, karę śmierci zamieniono na dożywocie tylko wobec Władysława Siła-Nowickiego ps."Stefan". 7 marca 1949 roku "Zapora" wraz z swoimi sześcioma podkomendnymi zostaje stracony w mokotowskim więzieniu. Miejsce pochówku do dzisiaj jest nieznane.

23 maja 1994 roku Sąd Wojewódzki w Warszawie rehabilituje mjr cc. Hieronima Dekutowskiego "Zaporę", uznając, że wraz ze swoimi podkomendnymi prowadził działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego.

Odznaczony : w roku 1946 Medalem Wojska (czterokrotnie), w 1988 r. odznaką pułkową 8 pp.Legionów, Krzyżem Walecznych, Krzyżem Za Wolność i Niepodległość, Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, w 1989 r. Krzyżem Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość", a w 1990 r. Krzyżem Armii Krajowej.

W roku 1996 Rada Miasta Tarnobrzega nadała Hieronimowi Dekutowskiemu "Order Sigillum Civis Virtuti", czyniąc go tym samym Pierwszym Kawalerem tego odznaczenia.

15 listopada 2007 roku Prezydent RP Lech Kaczyński, za zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polski, odznaczył Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski mjr Hieronima Dekutowskiego, a jego sześciu podkomendnych: kpt. Stanisława Łukasika - Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, poruczników: Romana Grońskiego i Edmunda Tudruja - Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, oraz poruczników: Jerzego Miatkowskiego, Tadeusza Pelaka i Arkadiusza Wasilewskiego - Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Źródło: http://www.klubygp.pl/kluby/tarnobrzeg.html
Na tej stronie dostępne są także szczegółowe informacje dot. inicjatywy budowy pomnika.
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Strona Główna -> Dyskusje ogólne Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz dołączać plików na tym forum
Możesz ściągać pliki na tym forum