Kandydat Kornel Morawiecki w TVP Info środa 20.00

Robert Majka · Weteran Forum Dołączył: 03 Sty 2007 Posty: 2649

Najważniejsze, to już na początku kampani wyborczej,
domagać się ogólnopolskiej debaty dla wyszystkich
zarejestrowanych kandydatów na urząd prezydenta.

Po tym poznamy czy te wybory to coś więcej niż
medialny plebiscyt wyborczy.

Tego bardzo boją się tzwane "przekaziory" i działacze

POprawnościowi politycznie, boją się,że wyborcy realnie
będą mogli ocenić w miarę możliwości wszystkich
kandydatów.

I jeszcze jedna kwestia, to program.

1. Silny prezydent i jego mocne uprawnienia
konstytucyjne.

2. Silny prezydent, to silne państwo polskie. Rolling Eyes

Pomimo zarejestrowania Kornela Morawieckiego i pozostałych
ośmiu kandydatów cenzura funkcjonuje. Rolling Eyes

Zobacz relacje i sam się przekonaj z jaką równością
"szans wyborczych" w środkach przekazu
spotykają się kandydaci na urząd prezydenta.

TV_KLAMIE - sierpień1980 < jak za czasów pierwszej Solidarności

11 Minut 9 Maja 2010 - Kornel Morawiecki, Michal Dembowski

VIDEO

http://www.youtube.com/watch?v=7r9GLS0nBmI

Poprzednie programy 11 Minut
zobaczysz tutaj:

VIDEO
http://www.youtube.com/user/11minutpl

Stanislaw Siekanowicz · Weteran Forum Dołączył: 19 Paź 2008 Posty: 1146

Dlaczego od 20 lat nikt w Polsce nie podnosi sprawy stanowiska wiceprezydenta, ktore istnieje we wszystkich normalnych krajach (z wyjątkiem monarchii konstytucyjnych gdzie zamiast prezydenta jest krol)? Nie byloby dzisiaj sytuacji, ze Komorowski jest p.o. Prezydenta i nie byloby wielu zagrozen, jakie juz z tego faktu wynikly, w tym kipisz w palacu prezydenckim, zwalnianie lub zmarginalizowanie waznych urzednikow Kancelarii, podpisywanie ustaw wbrew woli ś.p. Lecha Kaczynskiego, itd. itp. A przede wszystkim mialby kto zaządac od Rosji przekazania sledztwa w polskie rece.

Witja · Weteran Forum Dołączył: 23 Paź 2007 Posty: 5319

http://kornelmorawiecki-razem.pl/kornel-w-tvp-info/

"Nasz kandydat w TVP Info

Autor wpisu Kornel Morawiecki on Maj 11th, 2010 | Skategoryzowany jako Kandydat, Wypowiedzi

Jutro tj. w środę 12 maja w audycji “Minęła 20″."

Więcej:

http://kornelmorawiecki-razem.pl/kornel-w-tvp-info/

Witja · Weteran Forum Dołączył: 23 Paź 2007 Posty: 5319

http://kornelmorawiecki-razem.pl/morawiecki-o-tw-„plyta”-„diodor”-„zyga”/

"Morawiecki o TW „Płyta”, „Diodor”, „Zyga”

Autor wpisu admin on Maj 11th, 2010 | Skategoryzowany jako Historia, Kandydat, Wypowiedzi

Więcej tutaj…"

Więcej:

http://kornelmorawiecki-razem.pl/morawiecki-o-tw-„plyta”-„diodor”-„zyga”/

Stanislaw Siekanowicz · Weteran Forum Dołączył: 19 Paź 2008 Posty: 1146

Panie Witja, na wszelki wypadek gdyby uszło Panskiej uwadze na tym Forum, to ja naleze do osobnikow trudno sterowalnych za posrednictwem technik manipulacji i socjotechniki. Dlatego pozwalam sobie zwrocic sie do Pana o nie nadawanie prowadzonym przez siebie tematom takich tytulow jak "Nasz kandydat...". Na moje pytanie swego czasu Kornel odpowiedzial, ze nie uwaza sie za kandydata SW, lecz za kandydata niezaleznego wywodzącego sie z SW. Mysle, ze sie rozumiemy.
Jednoczesnie chcialbym podkreslic, ze pomimo ze opowiadam sie za kandydaturą J. Kaczynskiego to jestem wdzieczny, ze dostarcza Pan informacji o wypowiedziach i dzialaniach Kornela, zresztą chyba nie tylko ja bylbym ukontentowany dalszą Pana pracą na tej niwie, poniewaz nie wszyscy mają czas szukac tych rzeczy po internecie, a chcą być poinformowani jako ludzie inteligentni. Ale bez narzucania kandydata siłą, OK?

Tadeusz Świerczewski · Moderator Dołączył: 12 Wrz 2006 Posty: 505

Witja, nie bądź natrętem, każdy zainteresowany losami Kornela znajdzie go na stronie www.sw.org.pl , gdzie jest też strona Kornela.
Darek, co do roku 1990 i zbierania podpisów na Kornela to lepiej się nie wypowiadaj gdyż ja w tym uczestniczyłem bezpośrednio i wiem coś nieco na ten temat.

Piotr Hlebowicz · Site Admin Dołączył: 15 Wrz 2006 Posty: 1166

Pan Stanisław i Tadeusz mają rację. Nie jestem przeciwny dawaniem na stronie materiałów o kandydacie, gdyż na Forum jest grupa, która popiera Kornela Morawieckiego. Lecz tytuł "Nasz Kandydat" jest nadużyciem, ponieważ są tu osoby - i to wcale nie pojedyncze - mające do tej kandydatury stosunek negatywny, pewna zaś grupa - co najmniej neutralny. Zachowajmy więc pewną równowagę, umiar i etykę.

Jadwiga Chmielowska · Site Admin Dołączył: 02 Wrz 2006 Posty: 3642

Witię proszę o zmiane tytułu postu, w przeciwnym razie zostanie pod innym tytułem zamknięty.

Piotr Hlebowicz · Site Admin Dołączył: 15 Wrz 2006 Posty: 1166

Witja, skróć tytuł do "Kandydat.......... " i wszystko będzie zgodne z prawdą, rozwiązanie kompromisowa dla wszystkich.

Jadwiga Chmielowska · Site Admin Dołączył: 02 Wrz 2006 Posty: 3642

Witia zamiescił link, którym jest kompromitacja SW. Problem ten wielokrotnie podnosiłam publicznie na spotkaniach w obecnosci równiez Wojtka Myśleckiego.

http://kornelmorawiecki-razem.pl/wp-content/uploads/PDS-BW-04.pdf

􀂄 red.: W Gazecie Powiatowej
Dolny Śląsk w 2008 roku opublikowano
artykuł poświęcony
Tajnemu Współpracownikowi
SB o pseudonimie „Płyta”.
Na podstawie odtajnionych w
połowie 2007 roku Akt IPN
we Wrocławiu można wnioskować,
iż TW-Płyta to Eugeniusz
Jaroszewski - wieloletni
pracownik PGiE BOT Elektrowni
Turów S.A., przez wiele
lat z-ca dyrektora w tej firmie,
przewodniczący Sekcji Krajowej
Elektrowni i Elektrociepłowni
NSZZ „Solidarność”,
członek Komisji Trójstronnej
za rządów J. Kaczyńskiego. Jak
Pana zdaniem możliwa była
taka sytuacja? Czy wcześniej
podejrzewał Pan tę osobę o
współpracę z SB? Jeżeli tak to
co zrobił Pan aby dociec prawdy
i ją rozpowszechnić?
K.M.: Pan Eugeniusz Jaroszewski
był, poza TW Płyta, głęboko zakonspirowanym
agentem gen. Kiszczaka,
określanym w jego książce jako „Diodor”.
Fakt ten potwierdziło sprawdzenie
rejestru IPN. Jako „Diodor” rozpracowywał
Solidarność Walczącą. My
w kierownictwie Organizacji, od połowy
lat 80- tych byliśmy przeświadczeni,
że Jaroszewski konspirujący z nami
pod pseudonimem „Zyga” - nie jest w
porządku . W jego rozpracowaniu pomógł
nam prowadzony przez nas nasłuch
pracy operacyjnej SB. Tę prawdę
staraliśmy się przekazać działaczom
„Solidarności” w Zgorzelcu, ale nie
przyjmowali jej do wiadomości. W całej
sprawie może też być jakieś drugie
dno, bardzo trudne do rozwikłania bez
dostępu do zbioru zastrzeżonego przez
IPN. Niestety przez 20 lat kolejnym
ekipom władzy III Rzeczypospolitej nie
zależało na dojściu do prawdy.
􀂄 red.: Dziękuje za rozmowę.

Jak się mają słowa Morawieckiego, że Diodor był rozpracowany jako kapuś przez "SW" a "Solidarność nie reagowała, skoro Wojciech Myślecki jeden z najblizszych współpracowników Kornel;a Morawieckiego)wspołpracujac w ramach "S" Energrtyki blisko z Jaroszewskim cały czas go uwiarygadniał, nawet jeszcze w 2006r. Jaroszewski piastował wysokie funkcje w Radach nadzorczych energetyki!
Hipokryzja?

http://www.mkzs.jaw.pl/sekcja/2006_dok_sek/20060518_17wzd_%20tezy.htm

Tezy referatu plenarnego na WZD Sekcji Elektrowni i Elektrociepłowni

NSZZ „Solidarność” w Szczecinie 18-19.05.2006 r.

I. Uwarunkowania polityki związkowej po wejściu Polski do Unii Europejskiej.

Wejście Polski do UE było konsekwencją zasadniczych zmian politycznych i gospodarczych z końca XX w., których podstawą jest globalizacja rynku kapitału towarów i usług, a ostatnio również pracy.
Globalizacja wymusza na związkach zawodowych zmianę założeń w polityce ochrony interesów pracowniczych, gdyż coraz silniej oddziaływają na gospodarkę czynniki zewnętrzne, na które krajowe związki zawodowe nie mają wpływu.
Wejście do UE jest równoznaczne z koniecznością przestrzegania ogólnych zasad Traktatu Wspólnotowego, zobowiązań przyjętych w Traktacie Akcesyjnym oraz przestrzegania prawa wspólnotowego ustalanego w dyrektywach.
W szczególności niezależnie od oporu społecznego i czasowej ochrony państwowej nie uniknie się stosowania w rozwiązaniach problemów gospodarczych:
przejrzystości,
efektywności,
niedyskryminacji.
Obecnie związki zawodowe mają do wyboru trzy strategie postępowania:
kontynuację dotychczasowej polityki wyniesionej z okresu gospodarki wielkoprzemysłowej, co skończy się marginalizacją związku (model polityki zw. zaw. w Niemczech i USA),
związanie się z partią polityczną i oddziaływanie poprzez jej struktury oraz wprowadzonych tam działaczy związkowych na politykę Państwa (model nadal skuteczny szczególnie w Skandynawii),
aktywne uczestnictwo w utrzymaniu konkurencyjności, pozycji rynkowej oraz miejsc pracy w swojej branży, korporacji czy przedsiębiorstwa (model najnowocześniejszy i rozwojowy, ale wymaga posiadania fachowych przedstawicieli związkowych na różnych szczeblach gospodarki i aktywnego uczestnictwa w analizie procesów gospodarczych. W kierunku tego modelu zdąża UE).
Związki zawodowe „Solidarność” ze względu na swój polityczny rodowód, terytorialno – branżową organizację oraz konieczność działania w okresie transformacji od gospodarki socjalistycznej do wolnorynkowej i równoczesnym nakładaniu się na to globalizacji i wejścia w obszar gospodarki UE, stosował i nadal stosuje model mieszany, mający cechy wszystkich trzech powyższych strategii. To powoduje – szczególnie w ostatnich latach po załamaniu się strategii AWS (model drugi) – brak wyrazistości oraz skuteczności „Solidarności”.
Sekcja branżowa paliwowo – energetyczna skupiona w Sekretariacie Górnictwa i energetyki NSZZ „S”, a w szczególności Sekcja Krajowa Elektrowni i Elektrociepłowni NSZZ ”S” od końca lat dziewięćdziesiątych porzuciła strategię pierwszą, obecnie w zasadzie zdystansowała się od strategii drugiej i w sposób programowy ( od stanowiska w Połańcu z 16.04.1999 r.) konsekwentnie wdraża w swojej pracy strategię trzecią. Dzięki tej ewolucji Sekcja Kr. E. i E. „S” stała się niekwestionowanym liderem sektora elektroenergetycznego w Zespole Trójstronnym ds. Branży Energetycznej i w zasadzie kreatorem polityki strony społeczno – pracowniczej w ramach tego Zespołu.

II. Najważniejsze działania Sekcji Krajowej Elektrowni i Elektrociepłowni NSZZ ”S” w obszarze polityki elektroenergetycznej

Sekcja od 1999 r. prowadziła w ramach Zespołu Trójstronnego politykę partnerskiego dialogu, opartą o badanie skutków programów proponowanych przez stronę rządową z punktu widzenia interesów pracowniczych i społecznych. Zgłaszane uwagi merytoryczne do programów wynikały z posiadanej wiedzy i wieloletniego doświadczenia i miały charakter opiniodawczy. Budowa partnerskiego dialogu społecznego w ramach Zespołu Trójstronnego nie była łatwa i był to wspólny, korzystny dla interesów Państwa dorobek stron uczestniczących w pracach Zespołu.
W ramach uwag merytorycznych do rządowych dokumentów Sekcja wskazywała najważniejsze problemy do rozwiązania lub problemy stanowiące w opinii Sekcji zagrożenie dla właściwego funkcjonowania sektora elektroenergetycznego.
Od połowy 2004 r. Sekcja sygnalizowała narastanie problemów grożących stabilności funkcjonowania sektora elektroenergetycznego, co wynikało z opóźnienia lub zaniechania realizacji programów rządowych.
W dniu 24.10.2005 r. Sekcja przyjęła „Stanowisko nr 5 w sprawie oceny sytuacji oraz polityki Rządu RP w odniesieniu do Sektora Elektroenergetycznego…”, gdzie uznano m.in., że do czasu opracowania przez rząd spójnej polityki właścicielskiej Sekcja Krajowa będzie się sprzeciwiać prywatyzacji spółek z sektora elektroenergetycznego.
W w/w Stanowisku nr 5 zwrócono się również do nowego Rządu RP o przeprowadzenie konsultacji z branżowymi strukturami Związku oraz ze stronami Zespołu Trójstronnego ds. Branży Energetycznej przed podjęciem decyzji w sprawie działań konsolidacyjnych i prywatyzacyjnych w sektorze. Stanowisko Sekcji Krajowej E. i El. znalazło zrozumienie i poparcie innych struktur branżowych Zw. Zaw. działających w sektorze.
Stanowisko nr 5 Sekcji Krajowej E. i El. prócz w/w stanowiska politycznego zawierało merytoryczną ocenę sytuacji w sektorze elektroenergetycznym, gdzie stwierdzono m.in.:
Obecnie, ze względu na kumulowanie się od dawna nierozwiązanych problemów, występuje zagrożenie dla należytego funkcjonowania sektora, co może spowodować naruszenie interesów pracowniczych,
Rząd RP winien:
· wyraźnie rozdzielić działania Państwa w zakresie stanowienia zasad i sprawowania funkcji regulacyjnych od sprawowania funkcji właścicielskich,
dokonać całościowej oceny sytuacji w sektorze,

· opracować program zawierający cele, reguły i zasady restrukturyzacji i prywatyzacji podmiotów sektora,

· określić zakres swojej odpowiedzialności jako pracodawca,

· realizować w sektorze spójną, jednolitą politykę z wyłączeniem ministerialnych partykularyzmów.

Rząd RP w ogłoszonym w dniu 2.03.2006 r. „Programie dla elektroenergetyki” nie tylko nie uwzględnił zasadniczych postulatów zawartych w Stanowisku nr 5, ale pominął z takim trudem wypracowany instytucjonalny tryb konsultacji i uzgodnień w ramach Zespołu Trójstronnego. Ze strony Sekcji zostało to odebrane jako:
naruszenie zasady jawności i przejrzystości procesów prywatyzacyjnych zawartej w programie Rządu RP na lata 2005 – 2009 „Solidarna polityka gospodarcza” (Rozdz. 5 B, s. 41/42);
przejaw arogancji zespołu przygotowującego „Program dla elektroenergetyki”,
brak zrozumienia ze strony Ministra Gospodarki faktu, że bez poparcia strony pracowniczej i społecznej realizacja „Programu” nie będzie możliwa.
Z inicjatywy Sekcji w dniu 8.03.2006 r. odbyła się konferencja Central Związkowych – Stron Zespołu Trójstronnego, gdzie przyjęto ostre stanowisko i zażądano zawarcia stosownego „Porozumienia” opartego o „Porozumienie z dnia 29.05.2003 r.”
Osobista interwencja Premiera Kazimierza Marcinkiewicza i jego spotkanie z przedstawicielami strony społeczno – pracowniczej w Zespole Trójstronnym, a także zwołanie Zespołu Trójstronnego doprowadziła do wznowienia dialogu, przywrócenie instytucjonalnego trybu konsultacji i uzgodnień i zawarcia nowego, satysfakcjonującego Zw. Zawodowe „Porozumienia z dn. 27.03.2006 r.”
Po zawarciu w/w „Porozumienia z dn. 27.03.2006 r.” Rząd RP przyjął „Program dla elektroenergetyki” do realizacji.

III. Ocena „Programu dla energetyki”.

Ogólne założenia oparte o prezentację Min. Gospodarki Programu podano w Załączniku nr 1 do niniejszego referatu.
„Program dla elektroenergetyki” (wersja z 2.03.2006) ma charakter ramowy i wymaga opracowania przez Ministra Skarbu scenariuszy operacyjnych.
„Program” w wersji oryginalnej całkowicie ignoruje stronę społeczno – pracowniczą, nie przewiduje żadnego instytucjonalnego trybu konsultowania problemów pracowniczych i uzgadniania ze stroną związkowo – społeczną sposobu ich rozwiązania, a także zawiera trudną do przyjęcia przez Centrale Związkowe ocenę umów społecznych podpisywanych przy poprzednich działaniach konsolidacyjnych.
Te zasadnicze wady, nie do przyjęcia przez Zw. Zaw. skorygowano zawarciem „Porozumienia z 27.03.2006 r.”
W „Programie” wymieszano działania legislacyjne Państwa z organizacyjnymi, uniemożliwiając tym samym ocenę proponowanych w „Programie” zmian strukturalnych. Należy jasno stwierdzić, że bez uzupełnienia „Programu” o precyzyjne założenia dotyczące zmian ustawowych, w zdefiniowaniu roli organów regulacyjnych, bez podania modelu zarządzania systemem (w szczególności bez podania modelu operatorskiego) trudno będzie go uznać za kompleksowy i profesjonalny.
„Program”, jak na skalę zawartych w nim przekształceń, ma praktycznie harmonogram działań nie do zrealizowania.
„Program” nie jest oparty (a przynajmniej nie powołuje się) na żadne postulowane przez Sekcję (por. Stanowisko nr 5) całościowe opracowanie, gdzie byłoby wiarygodne, rynkowe uzasadnienie proponowanych w „Programie” rozwiązań wraz z prognozą skutków społeczno – pracowniczych.
W „Programie” nie przewiduje się scenariuszy rezerwowych na wypadek nie nadążania za harmonogramem, co w przypadku problemu z likwidacją kontraktów długoterminowych (KDT) oraz kształtowania systemu operatorskiego (na poziomie OSP i OSD) jest konieczne (kwestia nieprzekraczalnych terminów ustawowych lub dostosowania się do wymagań Komisji UE).

IV. Sytuacja w Krajowym Systemie Elektroenergetycznym (KSE) i ocena możliwości realizacji rządowego „Programu dla elektroenergetyki”

Poniżej hasłowo omówiono kluczowe problemy wyznaczające stan spraw w KSE.
Wspólny rynek europejski: obecnie należy uznać, że jest to sprawa przyszłości. Ze względów technicznych (brak wystarczających zdolności przesyłu transgranicznego oraz grożące awariami systemowymi różnice miedzy rzeczywistymi przepływami w sieci, a przepływami zakontraktowanymi – ograniczenia systemowe oraz przepływy kołowe) realne jest powstanie w UE kilku rynków regionalnych. Polska może stać się liderem regionalnego rynku środkowoeuropejskiego. Skala tego rynku winna być punktem odniesienia przy formułowaniu programu reorganizacji KSE.
Problem emisji CO2 : należy liczyć się, że w ramach UE zostanie uzgodniony niższy niż Polska dostała w Kioto poziom dopuszczalnej emisji CO2. Przy obecnej strukturze wytwarzania w KSE(dominacja paliw kopalnych) i wyeksploatowanym majątku (patrz plansza nr 3, załącznik 1) może to wymusić szybkie zmiany w strukturze wytwarzania i trudny do realizacji poziom inwestycji. Konsekwentne wymuszanie przez UE nowego limitu emisji CO2 może zagrozić rozwojowi gospodarczemu w Polsce.
Emisja SO2 i NOx : dla dużych źródeł wytwórczych polscy negocjatorzy uzyskali korzystna dla KSE derogację (wydłużenie) okresu uzyskania pułapu emisji SO2 i NOx na lata 2008 – 2012 z Dyrektywy 2001/80/WE (bez derogacji dojście do pułapu z Dyrektyw nie jest już możliwe). Negocjatorzy nie wynegocjowali natomiast zmian sumarycznych poziomów emisji SO2 i NOx zapisanych w Traktacie Akcesyjnym, co może zablokować wykorzystanie derogacji.
„Rejestr Emisji CO2” oraz „Handel Emisjami CO2”: mimo upływu terminu nadal nie ma „Rejestru emisji” oraz „Zasad handlu emisjami”, co uniemożliwia sprzedaż nadmiarowego w KSE limitu emisji CO2 i naraża wytwórców na straty finansowe.
Problem kontraktów długoterminowych (KDT) : nie powiodły się trzy kolejne próby ustawowego rozwiązania problemu KDT. UE uznała istnienie KDT za niedozwoloną postać pomocy publicznej i wszczęła w tej sprawie postępowanie wyjaśniające. Czwarta wersja ustawy w sprawie KDT jest w fazie wstępnego projektu (tuż przed konsultacjami z UE). KDT-y muszą być rozwiązane, gdyż prócz zastrzeżeń UE powodują podwójną deformację kosztów funkcjonowania KSE. Z jednej strony poprzez obowiązek hurtowego zakupu minimalnej ilości energii po cenach wyższych niż rynkowa (tzw. MIE), a z drugiej strony - w postaci niejawnej - poprzez tzw. opłatę wyrównawczą w opłacie systemowej.
Utworzenie Operatora Systemu Przesyłowego (OSP) zgodnego z art. 9k ustawy „Prawo energetyczne”: dzięki wprowadzeniu na wniosek senatora Z. Romaszewskiego poprawki art. 9 k do ustawy OSP musi być jednoosobowa spółka akcyjną Skarbu Państwa. „Program dla energetyki” dodatkowo (i słusznie) przesądza, że OSP ma posiadać majątek sieciowy. Wydzielenie z PSE S.A. OSP (a następnie utworzenie OSD) zwiększy przejrzystość KSE poprzez oddzielenie w pełni regulowanego naturalnego monopolu sieciowego od części wytwórczej i obrotu, które winny być poddane regułom rynkowym. Dodatkowo jest szansa na odzyskanie przez OSP zaufania podmiotów KSE, które poprzez dotychczasowa pokrętną politykę PSE S.A. jest niewielkie. To zaufanie jest niezbędne do utworzenia w ramach KSE wiarygodnego, skutecznego, przejrzystego i bezstronnego fundamentu operacyjnego w postaci URE i OSP.
Fakt, że mimo upływu roku od wprowadzenia art. 9 k do ustawy nadal nie wydzielono OSP z PZE S.A. oznacza, że w odniesieniu do elektroenergetyki decydują interesy partykularne, a nie dobro publiczne. Należy wziąć też pod uwagę, że doświadczenie wskazuje, iż w obszarach, gdzie jest istotne bezpieczeństwo własność prywatna dążąca do maksymalizacji zysku nie sprawdza się. Dlatego wprowadzenie art. 9 k do ustawy jest ważnym krokiem w realizacji interesu publicznego w energetyce (nie tylko elektrycznej).
Inwestycje w regulowanej części KSE: trwałym sposobem zapewnienia środków inwestycyjnych w tej części KSE winno być wypracowanie przejrzystych bezstronnych mechanizmów generujących dodatnią stopę zwrotu z kapitału niezależnie od typu własności. Na razie takich mechanizmów nie ma. Kwestia ta winna zostać rozwiązana w nowelizacji ustawy „Prawo energetyczne”.
W przypadku inwestycji sieciowych w Polsce (ale podobnie jest w innych krajach UE) blokadą w realizacji są regulacje prawne z „Ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym”. Niezbędne jest, wielokrotnie postulowane przez OSP, uchwalenie „Ustawy o inwestycjach infrastrukturalnych o znaczeniu państwowym”, gdzie uprości się procedury uzyskiwania prawa drogi i usankcjonuje się to prawo dla linii elektroenergetycznych wybudowanych po roku 1945.
Inwestycje w części KSE poddanej mechanizmom rynkowym: istnieje duża zgodność, że w KSE istnieje konieczność modernizacji lub odbudowy 7-10 GW mocy wytwórczych w okresie do 10 lat. Na razie nie ma możliwości pozyskania środków na ich sfinansowanie. Podstawą do ich pojawienia się będzie szereg procesów, z których najważniejsze to uporządkowanie, ustabilizowanie i uczytelnienie mechanizmów cenotwórczych. Bez długotrwałego, stabilnego funkcjonowania tych mechanizmów nie będą możliwe duże inwestycje. Na razie nie widać, aby w kręgach decydentów politycznych i gospodarczych świadomość tego faktu była powszechna.
Podstawą stabilnych długoterminowych warunków cenotwórczych jest rozdzielenie funkcji ustawodawczych i regulacyjnych państwa (które zgodnie z wymogami UE muszą być bezstronne i przejrzyste) od funkcji właścicielskich związanych z dominującą państwową własnością w elektroenergetyce. Tu istnieje naturalny konflikt. Równie ważne jest, aby przy konsolidowaniu majątku (szczególnie przy pionowej integracji) najpierw wprowadzać regulacje prawne dające organom państwa (Prezes UOKiK i Prezes URE) nowe narzędzie oddziaływania na zagwarantowanie praw odbiorców komercyjnych i konsumentów oraz na zachowanie konkurencji, a dopiero w ślad za tym dokonywać konsolidacji.
Podane wyżej kluczowe problemy muszą być rozwiązywane w sposób skoordynowany, gdyż najczęściej są ze sobą powiązane. Przykładowo, problem emisji ma istotny wpływ na inwestycje, a sposób prowadzenia niezbędnych tu rokowań z UE będzie miał wpływ na rokowania w sprawie KDT. Wydzielenie i uskarbowienie OSP jest silnie powiązane z rozwiązaniem problemu KDT. Ustalenie kierunków nowelizacji regulacji prawnych wpłynie na przebieg realizacji „ Programu dla elektroenergetyki”, itp.
Obecnie nie ma na szczeblu rządowym ani woli, ani wystarczających zasobów, aby skutecznie koordynować działania licznych i różnorodnych podmiotów biorących udział w rozwiązywaniu problemów elektroenergetyki. Jeżeli na złożoność tych problemów nałoży się nieuchronne konflikty związane z interesami różnych stron (w tym konflikty pracowniczo – społeczne, ambicje personalne, różnice interesów podsektorów, nieformalne układy biznesowe) oraz stan reorganizacji i zmian kadrowych w ministerstwach i zarządach spółek elektroenergetycznych, to należy ocenić, iż sytuacja w KSE jest krytyczna z punktu widzenia zdolności do rozwiązywania problemów i realizacji „Programu dla elektroenergetyki” .

V. Propozycja działania Sekcji w zakresie polityki elektroenergetycznej

Po przyjęciu przez rząd „Programu dla elektroenergetyki” Prezydium Sekretariatu Górnictwa i Energetyki „S” przedstawiło na spotkaniu z Prezydium Klubu Parlamentarnego PiS swoje uwagi i ocenę sytuacji w związku z rozpoczęciem realizacji rządowego „Programu dla elektroenergetyki”.

Na spotkaniu stwierdzono miedzy innymi:
a) Sekretariat Górnictwa i Energetyki działa nieprzerwanie od początku lat 90-tych i zgromadził duże doświadczenie (złe i dobre) w zakresie współpracy z różnymi rządami i siłami politycznymi. Sekretariat uważa, że w trudnym okresie transformacji ustrojowej skutecznie bronił interesów pracowników sektora paliwowo – energetycznego.

b) Sekretariat starał się konstruktywnie współpracować z każdym z rządów RP ( nawet z tymi, które były mu ideowo obce).

c) Sekretariat z nadzieja przyjął zwycięstwo wyborcze PiS i prezydenta Lecha Kaczyńskiego, gdyż miał podstawy do oczekiwania dobrej współpracy, co wynikało z programu PiS oraz historycznej i ideowej bliskości z „S”.

d) Bieg zdarzeń po wyborach rodzi rozczarowanie i niepokój Sekretariatu, gdyż:

· Rząd Kazimierza Marcinkiewicza zamiast rozwiązywać od lat nabrzmiałe problemy sektora paliwowo – energetycznego cichcem i bez konsultacji przygotował ogólnikowy (aczkolwiek całościowy) program gruntownej reorganizacji sektora paliwowo – energetycznego, a następnie próbował go przyjąć z pominięciem od lat wypracowanych mechanizmów konsultacji w ramach Zespołu ds. Energetyki Komisji Trójstronnej.

· W w/w programie nie występowały w ogóle problemy pracowniczo – społeczne, a jeżeli się już pojawiły (dot. umów społecznych), to jako przykłady negatywne.

· Osoby odpowiedzialne w rządzie politycznie za górnictwo i energetykę maja niewielkie doświadczenie, a ich doradcy nadają się zdaniem Sekretariatu do szybkiego odwołania (w tej kwestii Sekcja zajęła już jasne stanowisko).

W odniesieniu do aktualnej sytuacji stwierdzono:

a) Obecną sytuację w sektorze Sekretariat uznaje za krytyczną. Albo obecny program będzie realizowany szybko, fachowo i z poparciem stron reprezentowanych w Komisji Trójstronnej, albo procesy w sektorze zaczną zachodzić poza kontrolą rządu i w nieprzewidywalnym kierunku.

b) Sekretariat przygotowując się do prowadzenia polityki związkowej w ramach Unii Europejskiej oczekuje, że Rząd RP wyraźnie oddzieli swoje działania jako ustawodawcy, regulatora i arbitra od swoich interesów i działań właścicielskich, w tym:

· Usprawni i uczytelni proces legislacyjny na wszystkich szczeblach od
ustaw do rozporządzeń wykonawczych i ważnych instrukcji.

· Powoła zgodnego z Ustawą Operatora Systemu Przesyłowego i zapewni mu warunki stabilnego działania.

· Potwierdzi szczególną i stabilną pozycję Prezesa URE.

· Program restrukturyzacji sektora i jego częściowej prywatyzacji powierzy fachowcom i będzie go realizował skutecznie i jawnie bez politycznego rozdawania łupów.

W dniu 10.05.2006 r. wobec braku postępu w realizacji „Programu dla elektroenergetyki” i wobec ujawniających się partykularyzmów w budowie Polskiej Grupy Energetycznej przewodniczący Sekcji wystosował zdecydowany list do ministra T.Wilczaka, w którym stwierdził:
”Z przykrością stwierdzam, że pogłębiający się brak współpracy pomiędzy Ministrem Gospodarki i Ministrem Skarbu Państwa w zakresie realizacji „Programu dla elektroenergetyki” stwarza realne zagrożenie jego realizacji.
Pomimo upływu 6 tygodni od czasu przyjęcia przez Radę Ministrów „Programu…” nie dokonano żadnych formalnych ustaleń przez Zespół Sterujący, nie przedstawiono wykonawczych scenariuszy realizacji procesów konsolidacyjnych, co stwarza wrażenie celowego unikania realizacji ustaleń zawartych w „Porozumieniu” z dnia 27.03.06 r. w zakresie dialogu społecznego.”
W świetle przedstawionej ewolucji strategii działania Sekcji i Sekretariatu oraz wobec krytycznej sytuacji w KSE, związanej z narastaniem liczby nierozwiązanych ważnych problemów, co zagraża również interesom pracowniczym, proponuje się, aby Sekcja uznała za swój główny kierunek działania zdecydowany nacisk na rząd, aby zaczął skutecznie rozwiązywać problemy KSE. Sekcja winna zaproponować Sekretariatowi opracowanie strategii wymuszania, ale i też wspierania działań rządu w tym zakresie.
Należy również rozważyć zwrócenie się do Prezydenta RP o osobiste zaangażowanie się w sprawy górnictwa i energetyki i spowodowanie ograniczenia do minimum partykularnych rozgrywek biznesowych i politycznych w sektorze.

Opracował:

dr Wojciech Myślecki

Eugeniusz Jaroszewski

Tadeusz Świerczewski · Moderator Dołączył: 12 Wrz 2006 Posty: 505

Tak Jadziu, to jest hipokryzja, Eugeniusz Jaroszewski był pracownikiem Politechniki Wrocławskiej, interesy - interesiki są silniejsze od moralności i udawanego etosu.

Jerzy Pietraszko · Weteran Forum Dołączył: 10 Mar 2007 Posty: 219

Czepianie się Kornela w sprawie Diodora świadczy wyłącznie o braku kompetencji osób, które to czynią. Jestem pierwszym, który jego dane w pełni upublicznił, jestem więc z pewnością bardziej "w temacie". A wyglądało to tak, jak zaraz opiszę.
W pierwotnej wersji "Terrorystów..." o tym w ogóle nie pisałem. Wersję pierwszą znały właściwie oprócz mnie 4 osoby: pomagający mi bezpośrednio- Iwona Kondratowicz i Romek Lazarowicz oraz Łukasz Kamiński i Kornel. Przed wydaniem poprosiłem ich o opinię, ewentualne poprawki oraz uzupełnienia. Któregoś wieczoru przyjechał do mnie Kornel. O 5 rano miał jechać poza Wrocław, czas miał ograniczony. Pod jego koniec (około 4 rano) opowiedział mi o tej akcji. Trochę zmęczenie wpłynęło na przekręcenie nazwiska na Jaroszewicz, w dodruku będzie to już poprawione. Natychmiast zdecydowałem się na dołączenie tego wątku do książki.
Efekt był natychmiastowy, z pracy się go pozbyli (dostałem od razu taką wiadomość od ludzi z SW Zgorzelec). Dalej pisał dla Tygodnika Solidarność. I tam jednak książka trafiła. M.in. ze mną po tym rozmawiał dziennikarz TS (z tego co wyczułem, choć tego mi jednoznacznie nie mówił bo i nie mógł) wcześniej rozmawiał on z Kornelem. I wyszło śmiesznie: w jednym numerze był artykuł Diodora - w kolejnym o nim.
Czyli jednoznacznie mogę powiedzieć, że zarzut względem Kornela jest chybiony. A nie Kornel za to odpowiada, że Płyta (tak o nim mówili w Zgorzelcu) i tak się ustawił (zresztą jak i inni tzw. agenci Kiszczaka).

Piotr Hlebowicz · Site Admin Dołączył: 15 Wrz 2006 Posty: 1166

Dobrze, że choć część prawdy wyjdzie na jaw. Szkoda, że o XX lat za późno. Szkoda tylko tego, że te XX lat nasi ludzie przymierali głodem, a te kanalie byli poustawiani na dobrze płatnych stanowiskach, a potem odchodzili na "zasłużone" emerytury, co poniektórzy - na renty. Wielu z tych drani jeszcze ordery III RP podostawali, i cieszyli się szacunkiem środowiska. Uważam, ze konsekwentnie trzeba osoby te wyłuskiwać, i napiętnować. Odbierać emerytury, niech mają minimalne krajowe.

PS: Witję prosiłem o zmianę tytułu.... nie zareagował. Czekam jeszcze do 20.00, a potem sam zmieniam nagłówek. Nie kwestionuję treści dawanych na Forum przez Witję, jednakże sam tytuł jest niezgodny z faktami.

Jadwiga Chmielowska · Site Admin Dołączył: 02 Wrz 2006 Posty: 3642

Jurku nie mowimy o roku 2006/2007 gdy pisałeś ksiazkę. Mowimy o tym, ze Kornel twierdzi, ze Diodor został namierzony przez "Kontrwywiad". Wtedy juz w latach 80-tych.
"S" była wiec wczesniej chyba informowana, zaraz chyba po namierzeniu. Pierwsze dokumenty z IPN otrzymywali pokrzywdzeni na przełomie 2002/2003r. Od tego czasu mozna było odtajniać. Cała więc Twoja sekwencja z Kamińskim i Kornelem dotyczy na pewno powyżej 2003r. Mówimy o dwóch róznych sprawach. Namierzenie "Diodora" w latch 80-tych potwierdził mi tez Myślecki.

Jeszcze raz cytuję Kornela:

My
w kierownictwie Organizacji, od połowy
lat 80- tych byliśmy przeświadczeni,
że Jaroszewski konspirujący z nami
pod pseudonimem „Zyga” - nie jest w
porządku . W jego rozpracowaniu pomógł
nam prowadzony przez nas nasłuch
pracy operacyjnej SB. Tę prawdę
staraliśmy się przekazać działaczom
„Solidarności” w Zgorzelcu, ale nie
przyjmowali jej do wiadomości.

Jerzy Pietraszko · Weteran Forum Dołączył: 10 Mar 2007 Posty: 219

Moja sekwencja dotyczy maja 2007. Wcześniej było jednak też trochę inaczej niż wg cytatu. Rysiek Serwa, szef SW Zgorzelec, od razu został zawiadomiony o podejrzeniach. Nie były one jednak dla niego zaskoczeniem. W SW Zgorzelec zdawali sobie wcześniej sprawę z tego, że może on nie być czysty. W Zgorzelcu w końcu z jakichś powodów mówiono na niego "Płyta". Również tamtejsza S bez W o tym wiedziała. Rysiek był i dla niej kontaktem (jego podstawowe kontakty z Wrocławiem to "Gad" i Arek Dobrowolski z kolportażu RKS). Informacje o zgorzeleckich podejrzeniach też niezwłocznie trafiły do naszego kontrwywiadu. To tyle, jeśli chodzi o lata 80.
A co do dalszej działalności Diodora (po 89) w S - warto zauważyć, że bardzo niewielu ludzi z SW się w nią zaangażowało. Do tego np. Serwa wyjechał wcześniej na emigrację, inny czołowy działacz SW w Zgorzelcu zmarł. Na S czasów Krzaklewskiego praktycznie nie mieliśmy wpływu. Do nastania Kurtyki IPN też praktycznie nie był nami zainteresowany.
"Agenci Kiszczaka" byli pod szczególną ochroną GW. Wszak to ludzie największego przyjaciela jej redaktora naczelnego.
Fakt, że po usunięciu z energetyki jeszcze lepiej się ustawił jest szczególnie przykry i znamienny. To kolejny dowód na to, że wojnę przegraliśmy, że żyjemy w kraju Zbychów, Rychów...