[Stanislaw Siekanowicz]

Pan Paweł Perchel napisał: Nie wiem jakie dotychczas były losy zredagowanych biogramów, jednak informacje te mają być weryfikowane od strony dokumentów SB znajdujących się w IPN.
Z tą weryfikacją to chyba cos nie tak jak powinno byc. Swiadczy o tym nie tylko powyzszy post (i link) p. Jerrego, ale takze kilka linkow, ktore ja sam podalem nieco wczesniej tylko wyrywkowo tytulem przykladu, bo ewidentnych bledow, przekretow i przemilczen jest wiecej, a nie chcialem Panstwu zawracac glowy tym wszystkim.
Co do samej weryfikacji przez IPN, to prosze tez zwrocic uwage na fakt, ze w odroznieniu od ugodowego nurtu opozycji (wiekszość RKW itd.) w przypadku dzialaczy organizacji mocno zakonspirowanych, takich jak Solidarnosc Walcząca, Federacja Mlodziezy Walczącej, OKOR, LDP "N", PPN, moze tez i KPN, sama weryfikacja IPN nie jest wystarczająca i krzywdzi tych bohaterow Podziemia, ktorych bezpieka nie zdolala rozpracowac w wystarczającym stopniu, albo nawet nie rozpracowala wogole. Prosze zobaczyc tylko na tym Forum na dokumenty SB dotyczące katowickiego odzialu SW, aby sie przekonac, ze o niektorych ofiarnych dzialaczach tego Oddzialu bezpieka wiedziala bardzo malo, a są takie przypadki, ze nie wiedziala nic. Mysle, ze Pani Jadwiga zgodzi sie z tym moim spostrzezeniem. Dlatego uwazam, ze w takich przypadkach oprocz weryfikacji przez IPN musza byc brane pod uwage takze poswiadczenia przywodcow organizacji z danego terenu.
Wyolbrzymianie zaslug "okrąglostolowcow" (nieproporcjonalne do ich wkladu w walke z rezimem) oraz kwalifikowanie czolowych agentow SB jako "ludzi Solidarnosci" to osobny problem, ktory jezeli nie bedzie rozwiazany, to ta publikacja straci prawo do nazywania sie "Encyklopedia Solidarnosci".

[Administrator]

Ze względu na mnożące się uwagi dotyczące nierzetelności historycznej biogramów umieszczonych w internetowej „Encyklopedii Solidarności”:
http://www.encyklopedia-solidarnosci.pl
i w nawiązaniu do apelu Janusza Szkutnika zakładamy specjalny dział, dla udokumentowania stawianych zarzutów.
http://swkatowice.mojeforum.net/forum-vf42.html

Bardzo proszę każde komentowane „hasło” (nazwisko z Encyklopedii Solidarności) wpisywać jako osobny temat.
Uzyskamy przez to przejrzystość w tematach, jak również umożliwimy innym wpisanie do tematu swoich uwag, czy dementowanie poprzednich wpisów.

Poza tym:

Wpisujemy linka do odpowiedniego hasła, żeby każdy z czytających mógł przeczytać biogram w oryginalnej publikacji.

Zamieszczamy cytat, a pod nim komentarz dlaczego się z nim nie zgadzamy. Proszę również podać wersję według Ciebie prawidłową (propozycje poprawek)

pozdrawiam
Admin

[Janusz Szkutnik]

Katowice, dn. 10 marca 2009r.
Szanowny Pan
Dr hab. Jan Żaryn
Dyrektor Biura Edukacji Publicznej IPN
Dotyczy: „Encyklopedii Solidarności”

Faktem jest, że koncepcja edytorska i metodologiczna przyszłej encyklopedii solidarności nie jest jeszcze przedstawiona przez wydawców. Wiemy tylko, że planowane są działy - ludzie, regiony, wydarzenia etc.
Dział pt. ludzie ustawiony został w alfabetycznej kolejności od A do Z i poszczególne biogramy nie wyróżniają się żadnymi specyficznymi cechami. Tak więc dla młodego pokolenia hasło Maleszka czy Wałęsa zleje się w swoim podobieństwie konstrukcji z hasłami np. Gwiazda, Kubasiewicz, Walentynowicz itd. Jednym słowem nikczemnicy, zdrajcy lub tylko flirtujący po cichu z komunistami doznają swoistego oczyszczenia i przebaczenia poprzez wstawienie ich nazwisk obok ludzi prawych i szlachetnych.

Propozycja nasza jest prosta. Można wyodrębnić w dziale pt. ludzie trzy kategorie, które mają niepodważalne uzasadnienie z początku stanu wojennego, a mianowicie:
1.Ruch Solidarnościowy lub Ruch Związkowy
2.Ruch Niepodległościowy lub Nurt Niepodległościowy
3.Tajni współpracownicy /agenci/

Ten podział oczywiście, wyartykułowany w lutym 1982, funkcjonował od początku narodzin Solidarności, nawet od początku opozycji przedsierpniowej, bo przecież nie "demokratycznej", tyle, że na innych płaszczyznach, w innej terminologii.

Kryteria umieszczenia hasła w jednej z trzech kategorii nie stanowią problemu. Wystarczy stwierdzić, iż osoba uczestniczyła faktycznie a nie deklaratywnie w nurcie niepodległościowym poprzez: - przynależność organizacyjną, wierność przysiędze lub programowi, ciągłe uczestnictwo w organizacji, a ponadto przy uwzględnieniu spraw istotnych jak stosunek do Magdalenki i okrągłego stołu, pogląd na dekomunizacje i lustrację, skala represji, obecność w katalogu pokrzywdzonych, pozwoli bez większych kłopotów umieścić hasło w pierwszej lub drugiej kategorii.

Np. Czy człowiek, który tylko flirtował z czerwonymi na etapie okrągłego stołu i następnie przyjął odznaczenie państwowe od prezydenta Kwaśniewskiego, a pomimo to był jednak członkiem organizacji niepodległościowej przez kilka lat, powinien być w kategorii "ruch niepodległościowy"? Zostawmy to przedstawicielom niepodległościówki z danego regionu. Od razu wykluczyć możemy kłótnie i swary. Decyzja większości będzie święta i ostateczna.

Przy okazji uwaga. W niektórych biogramach brak jest informacji o przyjętych odznaczeniach, brak stosunku ankietowanego do okrągłego stołu. Nie mamy wątpliwości, że to ważne informacje. Tak samo pożądana jest informacja stosunku osoby do dekomunizacji itd.
A leżeli już uwzględnimy te informacje to w pełni zasadne jest podzielenie haseł osobowych na trzy kategorie jw..

W kategorii "ruch solidarnościowy" hasła mogą pisać różne osoby, gdyż widać, że nikomu to nie będzie przeszkadzać. W kategorii "ruch niepodległościowy' hasła winny być opracowywane przez historyków niezaangażowanych w wydarzenia lat 70-80. Będzie to najprostszy środek zapobiegawczy przed interwencją w treść haseł autorów związanych z opozycją koncesjonowaną lub po prostu autorów negujących w przeszłości nurt niepodległościowy w podziemiu antykomunistycznym.

Przykład:
kategoria "Ruch Solidarnościowy"
ANTONI KOPACZEWSKI, przew. MKZ NSZZ „Solidarność” w Rzeszowie, przew. ZR, czł. KKW, del.. na I KZD, zwolennik dużych regionów w Solidarności,.....(Patrz: Ruch Niepodległościowy, s. 678)
W kategorii "Ruch Solidarnościowy krótka dwuwierszowa informacja o A. K., natomiast biogram właściwy zamieszczony byłby w kategorii "Ruch Niepodległościowy".

Ktoś może zapytać, czy A. Kopaczewski nie zechce mieć biogramu w pierwszej kategorii. On ma prawo do tej decyzji.
Będą osoby, które działały na gruncie związkowym, lecz podnosiły w swoich wystąpieniach konieczność walki o Polskę niepodległą. Były zwolennikami dekomunizacji i lustracji, powątpiewały w uczciwość zamierzeń udziałowców przy okrągłym stole. Będą one miały biogram w kategorii "Ruch Solidarnościowy", ale mogą też wyrazić zgodę na krótkie hasło dwuwierszowe w kategorii "Ruch Niepodległościowy". Jednak niekoniecznie aby nie mnożyć, niekiedy wystarczy krótkie zdanie przy haśle w kat. "Ruch Solidarnościowy": ANGAŻOWAŁ SIĘ NA RZECZ NIEPODLEGŁOŚCI PANSTWA POLSKIEGO.

W poszczególnych regionach dobrze wiemy, kto był kim. Jakie głosił poglądy i z kim pracował. Tutaj nie da się okłamać i oczarować. Ostatecznie jest jeszcze IPN, w którym pracują młodzi historycy.
W każdym regionie przedstawiciele ruchu niepodległościowego powinni mieć prawo do konsultowania haseł dotyczących osób z organizacji niepodległościowych.

Można jeszcze iść na łatwiznę i zrezygnować z trzech kategorii haseł osobowych. Pomieszać to wszystko i tylko przy nazwisku uzupełniać przez zwrot: RUCH SOLIDARNOŚCIOWY lub RUCH NIEPODLEGLOŚCIOWY lub TW. Ale w tej konwencji będą się nadal nieźle czuć koncesjonowani i konstruktywni. A jak będą się czuli ludzie honoru?

Pozostaje tez problem weryfikacji danych biograficznych. Znajdujemy coraz więcej zwykłych błędów jak i zwykłej konfabulacji i dorabiania życiorysów. Na stronie FORUM SW http://swkatowice.mojeforum.net/forum-vf42.html rozpoczęliśmy zbieranie informacji o uwagach i przekłamaniach. Dotychczas wiele osób interweniowało u koordynatorów Porozumienia Organizacji Niepodległościowych i w Stowarzyszeniu Działaczy Niepodległościowych „Nieprzejednani”. Wiele z haseł, trzeba przyznać zostało poprawionych. Przedsięwzięcie Encyklopedii jest olbrzymie i warto dołożyć wszelkich starań by efekt pracy wielu ludzi nie został zmarnowany a stał się prawdziwym sukcesem.

Trudno jest niektórym osobom wytłumaczyć, dlaczego kilkuset historyków w Polsce zdobywa prawdę i walczy o swoje racje. Krótko mówiąc jest to wojna o prawdę i o honor. Stoją naprzeciw siebie dwie armie. Jedna chce wykrzyczeć prawdę a druga chce ją przekrzyczeć, aby gapie nie posłyszeli.

Z poważaniem

Jadwiga Chmielowska
Koordynator
Porozumienia Organizacji Niepodległościowych

Do wiadomości:
Przemysław Miśkiewicz - Stowarzyszenie „Pokolenie”
Mirosława Łątkowska - Wydawca

=======================================



Rzeszów, dnia 13 marca 2009
Szanowny Pan
Dariusz Byszuk
Dyrektor
Instytutu Pamięci Narodowej
Oddział Rzeszów


W nawiązaniu do pisma z dnia 10.03.2009 (w załączeniu) skierowanego przez koordynatora Porozumienia Organizacji Niepodległościowych (PON) Jadwigę Chmielowską do dr hab. Jana Żaryna wyrażamy zdecydowane poparcie dla postawionych w wym. piśmie tez i propozycji.
Odwołując się wyłącznie do zaistniałych nieprawidłowości na terenie woj. Podkarpackiego wynikłych z tendencyjnych i fałszywych treści w hasłach biograficznych autorstwa pierwszego szefa UOP w Rzeszowie Michała Stręka musimy stwierdzić, iż te nikczemne praktyki są kontynuacją agenturalnej pracy MSW i WSW. Wielokrotnie uprzedzaliśmy M. Stręka aby tego zaniechał i przestał się zajmować biogramami osób z nurtu niepodległościowego.
Dlatego wnioskujemy i domagamy się rzetelnej współpracy pomiędzy przedstawicielami PON a historykami IPN.
W interesie członków Solidarności Walczącej, Konfederacji Polski Niepodległej i Ogólnopolskiego Komitetu Oporu Rolników, organizacji obecnych na naszym terenie w l. 80., możemy dołożyć wszelkich starań dla uporządkowania faktów i losów ludzi objętych zainteresowaniem autorów haseł do Encyklopedii Solidarności.
Proponujemy zatem wyznaczenie historyków z IPN Rzeszów, którym udostępnimy nasze prywatne archiwa i wesprzemy naszą wiedzą dla rzetelnego sporządzenia przez nich biogramów.

Antoni Kopaczewski
Janusz Kopera
Andrzej Kucharski
Andrzej Lignarski
Zbigniew Piskorz
Janusz Szkutnik


Do wiadomości:
Dr hab. Jan Żaryn, Dyr. Biura Edukacji Publicznej IPN
Przemysław Miśkiewicz, Stowarzyszenie „Pokolenie”
Jadwiga Chmielowska, koordynator PON

[Janusz Szkutnik]

Przedstawiam Szanownym Kolegom material pod rozwagę.
Może on posłużyć do cząstkowej analizy problemu ścierania się opcji niepodlrgłościowej z koncesjonowaną.


Posiedzenie Zarządu Regionu NSZZ „Solidarność” w Rzeszowie w dniu 7 września 1990 w 10 rocznicę powstania związku i zarejestrowania MKZ w Gdańsku.
Zarząd wystosował list otwarty do Prezydenta RP gen. Wojciecha Jaruzelskiego żądając jego ustąpienia z urzędu oraz przeprowadził na wniosek Andrzeja Kucharskiego glosowanie w sprawie lustracji.

Wykaz członków Zarządu Regionu glosujących w sprawie lustracji
1. Alot Stanisław - /przeciw lustracji/, Zespół Szkół Mechanicznych,
kandydat na przew. ZR, internowany 13.12.1981-29.04.1982, czł.
Prez. Komitetu Obywatelskiego przy Regionalnej Komisji
Wykonawczej NSZZ „S”, sekr. Zarządu Regionu, delegat na Zjazd
Krajowy, czł ZR 1992-95, sekretarz KK 1992-98.
2. Binduga Adam - /przeciw/, Wojewódzkie Przedsiębiorstwo WPHW
Rzeszów (del. na I WZD 1981r.), Przedsiębiorstwo Zaopatrzenia
Farmaceutycznego „Cefarm”, czł. Prez. ZR (od 15.03.1991), del. na
ZK, czł. Krajowej Komisji Rewizyjnej, czł. Prez. ZR 1992-95, 1995-98,
czł. ZR 1998-2002.
3. Buczak Wojciech - /za lustracją/, WSK „PZL - Rzeszów”, czł Prez. ZR
(od 15.03.1991), 1992-95.
4. Czajka Józefa dr - /za/, Politechnika Rzeszowska, Klub Inteligencji
Katolickiej.
5. Frączek Barbara - /za/, ZOZ, del. na ZK, czł. ZR 1992-95.
6. Gwizdak Bogusław - /za/. Polfa, Porozumienie Centrum
7. Hrycelak Hubert - /za/, służba zdrowia, czł. ZR 1992-95.
8. Huculak Anna - /za/.
9. Hulek Stanisław - /za/, Zakład Magnezytowy Ropczyce, intern.
14.12.1981-16.03.1982.
10. Jakubowski Franciszek - /przeciw/, Przedsiębiorstwo Instalacji
Przemysłowych „Instal”.
11. Konkel Józef - /za/, PIP ‘Instal’, intern. 14.12.1981-26.02.1982, czł.
Prez. ZR (do 15.03.1991), Komitet Obywatelski, del. na ZK 1992,
1995.
12. Kowal Irena - /przeciw/, czł. ZR 1992-95.
13. Kucharski Andrzej - /za/, Wojewódzka Spółdzielnia Mieszkaniowa
„Inwestprojekt”, intern. 20.02.1982-1.07.1982. KO i PC.
14. Kwitkowski Ryszard - /za/, Leżajsk.
15. Łakomy Stanisław - /przeciw/, MPK Rzeszów, czł. ORMO, intern.
13.12.1981- 11.01.1982, 30.08.1982-11.09.1982, wiceprzew. ZR (do
15.03.1991, del. na ZK.
16. Marcinkiewicz Zbigniew - /przeciw/. MPK, ZChN.
17. Ortyl Władysław - /przeciw/, WSK Mielec.
18. Popek Roman /za/ - Fabryka Wyrobów ze Srebra „Resovia”, czł.
Prez. ZR (od 15.03.1991), 1992-95, 1995-98.
19. Prygoń Władysław - /przeciw/, tw „Franek”, czł. ZR 1992-95 (przew.
Sekcji Krajowej Przemysłu Lotniczego), 1995-98, 1998-2002, del.
na ZK 1995-98, 1998-2002.
20. Ratusińska Klementyna - /przeciw/, Zakład Opieki Zdrowotnej
Mielec, czł. ZR 1992-95.
21. Sieczkoś Zbigniew - /przeciw/,Wojewódzkie Zjednoczenie
Przedsiębiorstw Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, nie
internowany, w lipcu 1982 postawiono mu zarzut z art. 48 ust. 3
dekretu o stanie wojennym-objęty amnestią 21.12.1983, przew. ZR,
del. na ZK, przyjęto jego rezygnację z czł. Prezydium KK
(6.05.1992), prezes Wyd. R-Press, Wojewoda, dyrektor NFZ.
22. Stachowicz Stanisław - /za/, mielec, intern. 13.12.1981-17.06.1982,
del. na ZK, czł. KK, czł. ZR 1992-95.
23. Starzak Stanisława - /za/, Rzeszów, czł. ZR 1992-95, 1998-2002.
24. Strycharz Marian - /wstrzymał się od głosu/, WSK Mielec.
25. Szczepanik Leszek - /przeciw/, Biuro Projektów Budownictwa
Komunalnego „Miastoprojekt”, przew. Komitetu Obywatelskiego
„Solidarność”, czł. ZR 1992-95.
26. Śnieżek Adam - /przeciw/, WSK Rzeszów, intern. 13.12.1981 –
29.04.1982, czł. Komisji Weryfikacyjnej b. funkcj. SB, wiceprzew.
ZR (od 15.03.1991), del. na ZK 1990, 1992, 1995, przew. ZR 1992-
95 (czł. KK), 1995-98, obecnie poseł PiS.
27. Woźniak Zbigniew - /wstrzymał się/, PKP Lokomotywownia, intern.
13.12.1981- 24.12.1981.
28. Wizimirski Andrzej - /przeciw/ WSK – Rzeszów, wiceprzew. ZR (do
15.03.1991, del. na ZK, prezes Fundacji Gospodarczej „Solidarność”
(do 14.12.1990, ZR mianował po nim na prezesa Henryka
Piaseckiego).
29. Zawiślak Stanisława /przeciw/, Okręgowe Przedsiębiorstwo
Przemysłu Mięsnego, w l. 90-tych czl. Rady Nadzorczej Zakładów
Mięsnych w Rzeszowie.
30. Ziemiński Roman - /przeciw/, ‘Predom - Zelmer’, czł. RKW od
14.06.1989, czł. Prez. ZR 1992-95, 1995-98.

Pozostali członkowie ZR nie biorący udziału w głosowaniu:
1.. Doliński Andrzej, „Respan” Rzeszów, krytyczny stosunek do lustracji.
2. Drozdowski Bogdan, ZOZ Leżajsk, złożył rezygnację z ZR w paźdz.
1990, przeciwny lustracji.
3. Dziedzic Andrzej, Ropczyce, chwilowo brak danych odnośnie lustracji
4. Dziura Stanisław, ‘Predom - Zelmer’, intern. 30.08.1982-11.09.1982,
sankcja prok. 3.05.1984 - lipiec 1984, sekr. RKW 1989, del. na ZK,
złożył rezygnację z ZR w paźdz. 1990, przec. lustr.(?)
5. Idzik Tadeusz, Ropczyce. zwolennik lustr.
6. Irzyk Marian, Zespół Szkół Samochodowych, przec. lustracji.
7. Jeczeń Leonard, Dyrekcja Okręgowa Dróg Publicznych w Rzeszowie,
czł. Prez. ZR (do 15.03.1991). przec. lustr.
8. Kaczmarczyk Mirosław, Kolbuszowa, ch. b. d.
9. Kielar Zbigniew, Łańcut, ch. b. d.
10. Loegler Janusz, Okręgowe Przedsiębiorstwo Rozpowszechniania
Filmów, intern. 24.05.1982-24.07.1982, del. na ZK, zmarł 24 paźdz.
1991 (odznaczony pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim OOP przez L.
Wałęsę), ch. b. d.
11. Małecki Henryk. Zakład Energetyczny, krytyczny stos. do lustr.
12. Młynek Jan, Mielec, ch. b. d.
13. Pajura Jerzy. Instal Rzeszów, zwol. lustr.
14. Podlaska Wiesława, PKS Mielec, od 28 czerwca 1991 przew.
Delegatury Zarządu Regionu w Mielcu, umiark. zwol. lustr.
15. Przybyło Adam, Kolbuszowa, ch. b. d.
16. Siemaszko Wojciech dr, szef rzeszowskiego Sztabu Wyborczego
Lecha Wałęsy, Przew. Regionalnego Komitetu Wyborczego NSZZ
„Solidarność”(od 12.07.1991), czł. ZR 1992-95, obojętny lustr.,
raczej przeciw.
17. Sikora Andrzej, Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej,
złożył rezygnację z ZR w paźdz. 1990. ZChN, przerażony lustracją.
18. Sowa Henryk, Mielec, czł. Prez. ZR, czł. ZR 1992-95, ch. b.d.
19. Trybus Janusz , Łańcut. KO, Politechnika, ch. b. d.
20. Walas Stanisław, MPGK, ch. b. d.
21. Warcholak Piotr, Mielec, ch. b. d.


CDN.

[Janusz Szkutnik]

Chcialbym zdac sprawę z innej półki, lecz tydzien temu, już po wniesieniu naszego pisma do P.O Dyr. IPN w Rzeszowie Dariusza Byszuka, płk M. Stręk napisal nowy biogram Andrzeja Kucharskiego do encyklopedii solidarności. To zupełnie inny biogram w porownaniu z poprzednim, a nawet przypisujący Andrzejowi Kucharskiemu nowe czyny, z ktorymi A. Kucharski miał tylko troche coś wspólnego. Jednym słowem poczynil gest w postaci laurki, pomijając zreszta istotne kwestie dotyczące konkretnie działalności politycznej A. Kucharskiego. Nie tylko ja odebrałem ów nowy biogram jako próbę manipulacji nastrojem samozadowolenia A. Kucharskiego i próbę wywołania "nieporozumień" pomiędzy kilkoma osobami z Solidarności Walczącej. Ponieważ plk Stręk upatrzyl sobie kolejną ofiarę na bohatera biogramu do encyklopedii solidarności przedstawiam, gwoli informacji, moje oswiadczenie z maja 2007 przedłożone czlonkom grupy ujawnic prawdę.

O co chodzi płk Strękowi, dlaczego tak ładnie kłamie?



Rzeszów, dnia 20.05.2007

Dlaczego opuszczam grupę „Ujawnić Prawdę”
Do członków grupy
Szanowni koledzy.
Zapewne pamiętacie w jakich okolicznościach w styczniu 2005 roku zgodziłem się na udział we wspólnym przedsięwzięciu pod jakże szlachetną nazwą „ujawnić prawdę”. Może niektórych z Was zabolało, że postawiłem twarde warunki przystąpienia do grupy, lecz jednak wyraziliście na takowe zgodę. Czy podyktowane to było wówczas z Waszej strony szacunkiem dla mojego stanowiska, czy też wyrachowaniem do pozyskania mojej osoby w tym przedsięwzięciu, to pozostawiam bez komentarza. Pragnę przypomnieć, że propozycja moja, aby informując społeczeństwo o pracach grupy, ukazać problemy współpracy ze Służbą Bezpieczeństwa w czterech aspektach: historycznym, prawnym, moralnym i politycznym. Było to moim zdaniem konieczne, aby odbiorcy ujawnianych przez nas współpracowników SB mogli różnicować, oceniać a po części nawet upominać nas, abyśmy nie stawiali w jednym szeregu ludzi szantażowanych, a mało szkodliwych dla swojego środowiska obok ludzi podłych, którzy za pieniądze i inne profity donosili nawet na przyjaciół. To jest aspekt moralny, który był przez nas konieczny do wypełnienia.
Po dwóch latach działalności grupy sumując liczne nieetyczne zachowania jej pełnomocników, skłonny jestem przyznać, iż popełniłem wielki błąd podejmując z Wami to dzieło. A przecież bez względu na podziały, a nawet moje pretensje do Was o popieranie tajnej umowy w Magdalence, „okrągłego stołu”, pochwały dla koncepcji lansowanych przez L. Wałęsę i A. Michnika, a także szeptane i ciche zwalczanie nurtu niepodległościowego reprezentowanego przez Solidarność Walczącą i Ogólnopolski Komitet Oporu Rolników w naszym terenie, zdobyłem się, nie pierwszy zresztą raz, na tworzenie czegoś sensownego, nie przypominając Wam publicznie tych kilku z wielu grzeszków. Świetnie pamiętacie mój wniosek o odwołanie z grupy Stanisława Alota, który wraz z innymi głosował przeciwko lustracji na posiedzeniu Zarządu Regionu „Solidarności” w 1991 roku. Odniosłem wówczas wrażenie, że to nie Wy kierujecie pracami grupy. Nie może być zgody aby ktoś mówił za Was.
Dzisiaj wszystko Wam wybaczam, pomimo iż w przeciągu minionych dwóch lat nie zachowaliście ani razu lojalnej postawy wobec mojej osoby oraz moich przyjaciół z Solidarności Walczącej i OKOR. Wobec tego dlaczego na pierwszym spotkaniu grupy kolega Michała Stręka, Marek Wójcik zaproponował mnie na pełnomocnika, a kiedy milcząco odmówiłem, zrobił to w imieniu Zarządu Regionu NSZZ „Solidarność” Andrzej Filipczyk?
W tym miejscu mam kilka uwag a kilka dziesiątek innych nie wspomnę. Każdorazowo na wieść o zaproszeniu przeze mnie Andrzeja Gwiazdę do Rzeszowa skandowaliście przeciwko niemu solidarnie. Przekonywaliście żarliwie, że Andrzej Gwiazda czyni Wam jakieś szkody, gdyż krytykuje Lecha Wałęsę. Do dzisiaj budzi to moje zdziwienie, że tak mocno utożsamialiście się z Lechem Wałęsą jeszcze w ubiegłym roku. Chciałbym także przypomnieć o fantastycznej wprost książce M. Stręka pt. „Świadectwo sprzeciwu i oporu. 1981-1989”, w której nasz kolega popisał sobie dyrdymały, jak to środowisko RKW dzielnie walczyło z komunistami. Aby nie wydało się to podejrzane, to dołączył na marginesach coś niecoś o Solidarności Walczącej, czyniąc przy okazji pewne nadużycia, które w kontekście określonych sytuacji mogą wydawać się prawdą dla przeciętnego odbiorcy wymienionej publikacji. Podając informacje o Radiu Wolna Polska (s.99) mija się z prawdą pisząc, ze druga edycja była nadawana z szafy naprzeciwko WUSW przy ul. Dąbrowskiego oraz że nagrania audycji dokonał J. Szkutnik, a ponowiono ją z udziałem J. Szkutnika, Leszka Rybaka i A. Filipczyka. Takie fakty nie miały miejsca. L. Rybak I A. Filipczyk nigdy nie uczestniczyli w jakichkolwiek sprawach organizacyjnych Radia Wolna Polska.
Muszę stwierdzić, że dr Dariusz Iwaneczko jest człowiekiem wspaniałomyślnym, ponieważ zawierzył na słowo byłemu szefowi UOP w Rzeszowie M. Strękowi, iż ten na pewno opisał w swojej książce tylko prawdę i we wspólnym wystąpieniu podczas promocji ich książek powoływał się już w swojej publikacji na książkę kolegi M. Stręka. Jednak na próżno czytelnik znajdzie chociażby jeden fragment , który podaje dr D. Iwaneczko w swoich przypisach, ponieważ korzystał z maszynopisu przekazanego mu przez M. Stręka. Ten ostatni w przypływie bohaterskiego uniesienia dopisał jeszcze kilka kartek i tak zmieniła się zupełnie numeracja stron. Gdyby podczas promocji ktoś sięgnął do obydwu publikacji i zapytał dra D. Iwaneczki, że na tej stronie brak tekstu, na który się powołuje w oparciu o książkę M. Stręka, to byłby niezły ambaras. Ja też nie jestem bez winy, ponieważ zgodziłem się na przejrzenie wym. maszynopisu i przyznam, z niesmakiem naniosłem kilka uwag na dwóch lub trzech stronach, żeby ratować honor autora. Podobnie, przypuszczam, postąpiło wielu moich kolegów. W maszynopisie tym niestety nie było ani jednego zdania na temat prób radiowych przeprowadzanych przez współpracowników i członków RKW NSZZ „Solidarność” w Rzeszowie. Radio podziemne było bardzo szczególną formą oporu, dlatego żaden autor publikacji historycznej nie pominie takiego smaczku. Jednak w książce dra D. Iwaneczki brak jakiejkolwiek wzmianki o tym, a to niezbicie potwierdza, iż czytał maszynopis, w którym M. Stręk zapomniał o tak ważnej sprawie. Nie okłamujmy się, RKW była tak samo inwigilowana jak Solidarność Walcząca, więc gdzie choćby jedna wzmianka jakiegoś tajnego współpracownika SB na temat radia RKW, aby mógł ją wykorzystać w swojej publikacji dr D. Iwaneczko?. Według mnie to skandal, że tak dobry warsztat i rzetelność dra D. Iwaneczki oficer UOP naraził na szwank. Szkoda, że w 2000 roku, kiedy bohaterzy radia M. Stręka czytali mój maszynopis pt. „Dwadzieścia lat Solidarności. Kalendarium rzeszowskie”, nie zwrócili mojej uwagi na brak informacji o ich radiu. Kiedy opracowywałem hasła do Encyklopedii Rzeszowa wydanej w 2004 roku i konsultowałem je z rożnymi ludźmi, nikt nie zwrócił uwagi na brak informacji o radiu Solidarności prowadzonym przez RKW. Drodzy koledzy, czy znacie granice skromności niektórych swoich przyjaciół?!
Musze Wam wytknąć jeszcze jedną moją boleść a może dwie.
Kiedy nakłaniałem niektórych z Was ok. 10 lat temu do założenia stowarzyszenia osób represjonowanych, to nie mieliście na to ochoty, cieszyliście się posiadanym statusem społecznym. Nie myśleliście o innych, którzy może potrzebowaliby takiego stowarzyszenia. Dzisiaj zapraszacie ludzi przebąkując o możliwych dodatkach kombatanckich, a w rzeczywistości potrzebne jest to kilku lokalnym politykom. Ostatni punkt mojego adresu do Was to problem mojego procesu sądowego wytoczonego mi z powództwa cywilnego przez A. Wojnarowicza.
Na pierwszym Walnym zebraniu Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym Województwa Podkarpackiego, które odbyło się dnia 16.05.2007 roku pełnomocnik grupy Ujawnić Prawdę A. Filipczyk nie raczył Was powiadomić o terminie mojej rozprawy z powództwa byłego agenta SB. Tego samego wieczoru oburzony takim postępowaniem zadzwoniłem do A. Filipczyka upominając się o moje prawa (!). Otrzymałem je po dwóch dniach od M. Stręka, w postaci zaproszenia na konferencję naukową z okazji XXV rocznicy powstania niezależnych audycji i rozgłośni radiowych w Polsce. Szkopuł w tym, że termin nadsyłania zgłoszeń minął 31 marca br. a ja otrzymałem zaproszenie 18.05.2007 ok. godz. 19.oo. Jak myślicie koledzy, ile miesięcy przeleżało to zaproszenie i w której szufladzie w Zarządzie Regionu NSZZ „Solidarność” i dlaczego tak solidarnie skrywano jego treść przed innymi?
Wy chcecie zgubić za sobą pamięć Magdalenki, okrągłego stołu i uznania dla mądrości Cz. Kiszczaka, B. Geremka itp., których ongiś obdarzyliście zaufaniem, a ja chcę teraz pozostawić za sobą pamięć o współpracy z Wami, kiedy Wam jeszcze trochę ufałem. Wydaje mi się, że wielu z Was może chodzić po tej ziemi z ranami zdobytymi nie na wojnie, nie o wolną Polskę, tylko z ranami sumienia, iż brakło Wam trochę odwagi cywilnej w latach 80-tych i później. To kompleks nieuczestnictwa w ważnej sprawie. Oczywiście nie w komitetach obywatelskich, gdyż tam niektórzy z Was spisali się dzielnie zdobywając szczyty władzy, stanowisk i apanaży.
Tym samym, wybaczcie mi koledzy, że tak długo znosiłem Wasze prymitywne manipulacje ludźmi.
W takich okolicznościach jestem zmuszony zrezygnować z uczestnictwa w grupie Ujawnić Prawdę pozostając w głębokim szacunku do pozostałych osób.



Z poważaniem
Janusz Szkutnik

[Janusz Szkutnik]

Niestety. Muszę się jeszcze raz odnieść do encyklopedii solidarności, a konkretnie do hasła: Turski Robert. Bardzo prosze o odrobinę wyobraźni jak interpretowana bedzie treść tego hasła przez młode pokolenie. Być może jakiś mlody czlowiek zapyta kiedyś: "czy to prawda, że twój tata był w Kobierzynie?"

[Janusz Szkutnik]

No, niestety, uderz w stół a nożycce się odezwą. Ok. miesiąca temu przedstawiciel opozycji koncesjonowanej upomnial mnie, że byłem agresywny wobec prof. Wysockiego podczas konferencji w Warszawie w czerwcu br. indagując Go o konieczność umieszczenia w encyklopedii solidarności imion rodziców przy biogramach. Wręcz zarzucił mi, że chcę aż "setkę osób pogrążyć w odmętach lat 60-tych." Zapytałem o pozostałe dziesięć milionów, czy oni nie mieli tatusiów i mamuś i odpowiedzi nie uzyskałem - milczenie. Kilka dni później otrzymałem od b. oficera UOP (ob. prac. IPN) propozycję umieszczenia mojego biogramu w Encyklopedii Rzeszowa. Zarówno w przypadku encyklopedii solidarności jak encyklopedii Rzeszowa chodzi o to samo. Opozycja koncesjonowana musi być w towarzystwie opozycji niepodległościowej, gdyż w przeciwnym razie obywatele mogliby zapytać, czy opozycja to tylko tych kilkudziesięciu ludzi, o których przecież wiemy, że byli przeciwko dekomunizacji i lustracji i pełnili tak ważne funkcje w administracji jak wojewodowie, prezesi, członkowie rad nadzorczych i dyrektorzy?
Wniosek nieco uproszczony może brzmiec, iż nie ma Solidarności bez opcji niepodległości.
Wyobraźmy sobie na chwilke, że w encyklopedii solidarności brak haseł biograficznych ok. tysiąca działaczy niepodleglościowych. Encyklopedia byłaby wówczas zbiorem biogramów i kłamstw dotyczących wyłącznie agentury L. Wałęsy i jego ludzi oraz elit związanych z obozami Geremka, Stelmachowskiego i Mazowieckiego.

Jednym słowem, encyklopedia solidarności już dzisiaj jest gigantycznym przekrętem na najnowszej historii Polski. Młode pokolenie, a nawet dwa kolejne, nie mogą wiedzieć, że Solidarność została przejęta przez SB i WSW, przy współpracy wielu jej liderów, abyśmy wszyscy się kochali i milczeli w obliczu pokojowego uwłaszczania się nomenklatury.
"Ostatecznie, bądźcie wdzięczni chamy, że jesteście uwiecznieni w biblii solidarności - prawie jak święci."

[Krystyna Szkutnik]

Czy to w tym roku ma zostać wydana encyklopedia solidarności, ten internetowy chłam?
Pozwolę sobie na następne uwagi, bowiem podpisałam dwa dni temu protest w obronie instytucji, która uczestniczy w tworzeniu czegoś, co trudno nazwać rzeczywiście encyklopedią.
Otóż twierdzę, że pracownicy IPN mają trudności z dostępem do redakcji wspólnego ze Stowarzyszeniem Pokolenie dzieła.
Oświadczył mi prawie dwa miesiące temu inspektor z IPN, że posłał poprawki do redakcji ( dot. mojego biogramu). I co? I nic!
Sporo jest osób, które interweniują, piszą, proszą, kontaktują się, poprawiają. Problem w tym, że reakcji (redakcji) nie ma.
Wczoraj dopadłam malutką książeczkę wydaną w 2001r. przez Stowarzyszenie Przyjaciół Staromieścia w Rzeszowie, w której zamieszczono m.in. życiorysy żołnierzy AK. Wśród nich Franciszek i Władysław Martynuska.
Władysława skojarzyłam natychmiast, ponieważ był kolegą i współpracownikiem mojego dziadka, Walentego Pientki z Raciborza. O Franciszku(brat Władysława) z relacji jego żony Stanisławy dowiaduję się, że" Był jednym z tych, którzy w 1978 roku nadali rozgłos zbrodni w lesie w Turzy koło Sokołowa Małopolskiego, dokonanej przez NKWD na żołnierzach Armii Krajowej.Nagrane na taśmie magnetofonowej zeznania świadków mordu w lasach turzańskich Franciszek Martynuska przekazał osobiście na Zachód, a także dostarczył je Ojcu Świętemu. Fakt ten był ogłoszony w prasie zachodniej".
Jak pracownik naukowy IPN mógł połączyć tamte nagrania z 1978r. z tymi, które powstały na przełomie 1982 i 1983r.? Ano mógł, w moim biogramie, mógł nawet zmienić imię Franciszek na Jan, bo cóż to za różnica?
Dzwonię do kolegi, który coś na temat wie, a on mi sugeruje, że może pracownik IPN się pomylił i może chodziło o Jana Chorzępę, który był jednym ze świadków w sprawie obozu w Trzebusce.. No tak, był świadkiem, ale to nie on nagrywał materiał, lecz był osobą nagrywaną.
Nagrywał m. in. Jana Chorzępę w 1981 roku( od sierpnia do końca października) Janusz Szkutnik i nie kto inny, tylko IPN w Rzeszowie (z naruszeniem prawa)posiada te nagrania.
Sprawa Turzy jest białą plamą w historii, i dziw bierze, że nie jest priorytetową sprawą dla IPN w naszym terenie. Już dawno powinny być ściągnięte z Zachodu i przesłuchane nagrania Franciszka Martynuski i przesłuchane te późniejsze, bo na nich żyjący jeszcze świadkowie opowiadali, co się działo.
Przydługa to historia, ale ze smaczkiem i puentą:
"Szewc but robi, krawiec szyje
Każdy z pracy własnej żyje
Lecz istnieje rodzaj ludzi
Niczem zgoła się nie trudzi
Spekulując na wsze strony
Wyłudzając miliony..."

[Stanislaw Siekanowicz]

Krystyna pyta:, cytat Czy to w tym roku ma zostać wydana encyklopedia solidarności, ten internetowy chłam?
Chyba w tym roku, bo niedawno ponaglano mnie, abym niezwlocznie odpowiedzial na dodatkowe pytania, bo zbliza sie termin wydania.

[Jerzy Pietraszko]

Można jedynie mieć iskierkę nadziei, że w wersji papierowej wyglądać to będzie całkiem inaczej niż w internecie. Powiedzieć trzeba otwarcie: jest tu nagromadzenie bzdur godne co najmniej Sejmu RP.
Mamy 12-letniego zaopatrzeniowca (Mittek), który jedynie udzielał mieszkania Radiu SW (w rzeczywistości współtwórca i jeden z najaktywniejszych pracowników RSW); ja stałem się 13-letnim bohaterem; działało Radio SW Izery ( w rzeczywistości były na ten temat 2-3 rozmowy pomiędzy Mittkiem, mną i szefem SW Izery-Swastkiem)... Wymieniać można by długo.
To, że pojawiają się takie kurioza nie jest złe. To, że nie znikają- jest tragiczne. Od roku walczę o sprostowania - redakcja ES milczy. Przesłałem ileś biogramów - niektóre przeszły jakąś dziwną obróbkę (np.Swastek) i pojawiły się bzdury, niektórych od iluś miesięcy nadal nie widzę.
Zbyt dużo osób spośród przygotowujących ES wykazuje brak kompetencji, wyczucia, skłonności do konfabulacji.
ZDECYDOWANIE NIE NALEŻY STARAĆ SIĘ O WYCOFANIE SWOICH DANYCH Z ES. Choćby trzeba się liczyć, że znajdą się w niej nie tylko uczciwi, ale i Bolki, Michniki... Nie można jednak tylko takich zostawiać. Do tego ukrywanie swojej działalności też jest fałszowaniem historii. Pozostawmy to zawodowym fałszerzom z Agory czy TVN, a sami walczmy o prawdę.
Na koniec uwaga konstruktywna do redakcji ES. Biogramy z internetu można potraktować jako próbne. I dać konkretny termin do akceptacji bądź naniesienia istotnych poprawek zainteresowanym. Biogramy, które robiłem, przesyłałem wpierw im ( w przypadku osoby zmarłej akceptowała rodzina, mogliby i współpracownicy). Po otrzymaniu poprawek należy jednak natychmiast podmienić i wpis w internecie. Przede wszystkim tak powinno się zrobić z biogramami przygotowywanymi przez ludzi młodych, nie w pełni zorientowanych w tamtych realiach. Brak im na ogół wyczucia, co było naprawdę istotne ( stąd np. zupełnie nie widać, dlaczego taki Mittek (Gad, Student, Doktor) znalazł się w ES- według wzmianki niemal nic w SW nie robił, a był przecież jedną z kluczowych naszych postaci).
Zaapelowałem do SSW o pełniejsze włączenie się do redagowania ES. Tylko czy redakcja jest tym zainteresowana? Na razie widzę, że niezbyt.
Jeśli mam rację - wyjdzie zupełny gniot, bez żadnej wartości. Nawet jednak ten fakt nie zmieni mojego zdania, że nie wolno nikogo z działających pomijać. Czy mu się to podoba czy nie. Od takiej okrojonej historii mamy już za dużo fachowców ( Michnik, Friszke...). My się w dalsze krojenie nie włączajmy.

[Janusz Szkutnik]

Autorka biogramu Artura Balazsa, Sylwia Wójcikowa, przemyca niedopowiedzenie lub może tylko ukrywa swoją niewiedzę, iż Balazs uczestniczył w strajkach rolniczych od grudnia 1980 roku. Otóż Balazs przybył na strajk rzeszowski 9 lub 10 stycznia 1981. Jeżeli chodzi o jego udział w Tymczasowej Krajowej Radzie Rolników "Solidarność", to należy sprostować, iż nie był jej członkiem w 1986 roku. Głównym powodem niezgody - organizatorów Rady i Konwentu Seniorów NRL - na jego uczestnictwo w Radzie była jego wroga postawa wobec Nurtu Niepodległościowego w podziemiu. Były jeszcze inne powody, że m.in. Michał Bartoszcze, Stanisław Janisz, płk Józef Teliga poparli stanowisko w tej sprawie kierownictwa krajowego Ogólnopolskiego Komitetu Oporu Rolników.
W biogramie jest brak szereg istotnych faktów z kariery politycznej i biznesowej.
Takie laurki dla zwolenników dogadania się z komunistami i planu Balcerowicza powodują kompletny chaos w najnowszej historiografii.

[Janusz Szkutnik]

Odsyłam Czytelników Encyklopedii Solidarności do biogramu Władysława Frasyniuka.
http://www.encyklopedia-solidarnosci.pl/wiki/index.php?title=W%C5%82adys%C5%82aw_Frasyniuk
W biogramie tym pominięto niebywale bohaterskie apele Frasyniuka o zniesienie Rocznicy odzyskania niepodległości w dniu 11 listopada na rzecz 4 czerwca, tj. wyborów kontraktowych umówionych pomiędzy komunistami a opozycją koncesjonowaną i na szybce skleconą konstruktywną (ekipa Wałęsy, Geremka i Michnika, Stelmachowskiego)
Według części zwolenników kontynuowania pracy nad tą encyklopedią jest to "tylko wersja internetowa". Tylko internetowa, lecz przeczytało tę wersję kilkaset tysięcy osób. Czy w wersji książkowej przeczyta ją zbliżona liczba czytelników? Jeżeli tak, to czy będzie uzupełniona o istotne fakty i kto będzie decydował o istocie prawdy historycznej?
Kto łoży pieniądze na projekt zakłamujący naszą przeszłość i w jakim celu?

[Jerzy Pietraszko]

Poczekajmy, zobaczymy. Ja od dawna czekam na poprawienie zawartych w moim biogramie mówiąc dosadnie bzdur, przesłałem też kilka innych poprawionych lub zupełnie nowych biogramów. Dostałem obietnicę, że będzie to uwzględnione w wersji papierowej. A na poprawki w internecie też przyjdzie czas. Bądźmy więc dobrej myśli. Zresztą, czy mamy wybór ?

[Janusz Szkutnik]

Odsyłam Czytelników do biogramu Stanisława Alota w internetowej wersji Encyklopedii Solidarności: http://www.encyklopedia-solidarnosci.pl/wiki/index.php?title=Stanis%C5%82aw_Alot , gdzie, upomniałbym się o kilka ważnych faktów z Jego działalności w NSZZ Solidarność. Autor biogramu zapomniał, iż Alot był członkiem ZR Solidarności rzeszowskiej, że był jeden dzień pierwszym zastępcą jednodniowego przew. rzeszowskiego MKZ Adama Krztonia (agenta SB) w bardzo sensacyjnych okolicznościach, że reprezentował "godnie" kilku internowanych w dniu 28 kwietnia na spotkaniu z szefem WUSW w Rzeszowie płk. Kieratem, po czym został zwolniony z internowania (ponad 50. internowanych z reg. rzeszowskiego nie wyraziła zgody na uwłaczające spotkanie), że był przeciwny lustracji i dekomunizacji, że popierał porozumienia okrągłego stołu, że do końca wierny był Lechowi Wałęsie. Już nie będę dociekał, czy faktycznie był bez pracy przez kilkanaście lat czy tylko bez pracy w szkołach średnich. Cóż za męczeństwo, czy - cóż za manipulacja Autora biogramu?
Reszty oszczędzę.

[Janusz Szkutnik]

WARTO POCZYTAĆ: "STAN WOJENNY I OKRĄGŁY STÓŁ TO SĄ DWA KOŃCE TEJ SAMEJ POLITYKI - MÓWIŁ KISZCZAK" (Grzegorz Braun).

A może troszkę polemiki?