Forum  Strona Główna

 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Rozpoznać i zlikwidować

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Strona Główna -> Dyskusje ogólne
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Administrator
Weteran Forum


Dołączył: 02 Wrz 2006
Posty: 907

PostWysłany: Pon Cze 30, 2008 3:02 pm    Temat postu: Rozpoznać i zlikwidować Odpowiedz z cytatem

„Dolnośląska Solidarność” Nr 5 (273)

Rozpoznać i zlikwidować
Rok 1985 stanowił cezurę w postrzeganiu „Solidarności Walczącej” przez MSW. Organizacja ta stała się strukturą o zasięgu ogólnopolskim,a jej duża aktywność wyraźnie odznaczała się na tle innych organizacji podziemnych.

W związku z tym 17 sierpnia 1985 r. szef SB gen. dyw. Władysław Ciastoń podjął decyzję „W sprawie pełnego rozpoznania i zlikwidowania struktury konspiracyjnej pn. »Organizacja Solidarności Walczącej«”. Jej uzupełnieniem były wytyczne zastępcy szefa SB i dyrektora Departamentu III MSW gen. bryg. Henryka Dankowskiego z 31 sierpnia tegoż roku. Zakładały one, że w rejonach, gdzie wykryto funkcjonowanie tej organizacji, należało tak ukierunkowywać tkwiącą w podziemnych strukturach „Solidarności” agenturę, aby ustalić ich powiązania z SW. Agenci mieli również ustalać łączników, kolporterów, punkty przerzutowe i kierunki napływu wydawnictw SW.
Należało ponadto „stworzyć możliwości operacyjne sprawdzonym Źródłom informacji w celu wykorzystania ich w działaniach ofensywnych w stosunku do struktury konspiracyjnej SW” (czyli umożliwić przeniknięcie do organizacji), we Wrocławiu, Gdańsku, Katowicach, Lublinie, Poznaniu, Rzeszowie oraz grup działania w Jeleniej Górze, Kłodzku, Kaliszu, Pile, Pruszkowie i Kielcach.
Dodatkowo planowano wytypować i zwerbować byłych działaczy „Solidarności”, którzy przeniknęliby do SW; poddać aktywnej kontroli operacyjnej figurantów dotychczas prowadzonych spraw w celu wyjaśnienia ich powiązań z SW; wytypować i poddać aktywnemu rozpracowaniu osoby, co do których zaistniało podejrzenie, że mogą utrzymywać kontakty z SW. Planowano również zintensyfikować działania operacyjne w zakresie ujawniania i dokumentowania działalności propagandowej SW, w tym głównie Agencji Wydawniczej Solidarności Walczącej.

Ramowy plan

Rozwinięciem tych działań był „Ramowy plan rozpracowania i likwidacji nielegalnej organizacji »Solidarność Walcząca«”. Dokument ten, zatwierdzony przez gen. Ciastonia 1 lutego 1986 r., wprowadzał ważne zmiany w dotychczasowej praktyce działań przeciwko SW. Dotychczas bowiem działania te realizowały samodzielnie wydziały III i w niektórych większych wojewódzkich urzędach wydziały III-1, pod ogólnym nadzorem Departamentu III MSW.
Obecnie szczątkowe materiały tam zgromadzone, a dotyczące SW, miano przekazać do Biura Studiów SB MSW. (...) Do zadań biura należało również organizowanie gier operacyjnych mających na celu przenikanie i dezintegrację struktur konspiracyjnych oraz paraliżowanie kanałów przepływu środków finansowych i materialnych z Zachodu. Ramowy plan rozpracowania SW zakładał, że centralną koordynację działań przeciwko SW podejmie Wydział II biura, dotychczas zajmujący się rozpracowywaniem Lecha Wałęsy.
W wydziale tym zadania związane z rozpracowaniem SW koordynował zastępca naczelnika mjr Józef Burak, a nadzór z ramienia kierownictwa sprawował płk Stanisław Stępień, zastępca dyrektora Biura Studiów i emerytowany oficer kontrwywiadu wojskowego. Biuro Studiów SB miało prowadzić nadzór, natomiast główny ciężar działań operacyjnych spoczywał na WydzialeIII-1 WUSW we Wrocławiu, a od 1 stycznia 1987 r. na specjalnie powołanym w tym celu Inspektoracie 2 WUSW we Wrocławiu, będącym terenową ekspozyturą Biura Studiów.(...)
O motywach podjęcia tych działań u progu 1986 r., a więc roku uważanego przez wielu politologów i historyków za „rok otwarcia” procesu zakończonego demontażem systemu komunistycznego, najlepiej mówi język tamtej epoki. W opracowanej w czerwcu 1986 r. w Biurze Studiów SB MSW „Informacji dotyczącej »Solidarności Walczącej«”, która została rozesłana do poszczególnych WUSW, pisano, że „Solidarność Walcząca jest organizacją o programie ekstremistycznym, zdecydowanie antykomunistycznym z tendencjami do stosowania przemocy w walce politycznej.
Program »SW« odznacza się – w stosunku do innych struktur konspiracyjnych i grup antysocjalistycznych – największą agresywnością.W odróżnieniu od TKK [Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej] i L[echa] Wałęsy »SW« odrzuca możliwość kompromisu z władzą, motywując to powodami moralnymi, jak i racjonalnymi”
Dodać do tego należy, że w tym okresie analitycy MSW podkreślali również znaczny wzrost znaczenia SW w skali kraju. Według SB w lipcu 1986 r. w skład SW miało wchodzić 47 grup działających na terenie 19 województw. Szacowano, że w składzie tej organizacji znajduje się ok. tysiąca osób, a wydawnictwa sygnowane przez Agencję Informacyjną „SW” osiągają nakład 20 tys. Druków miesięcznie.
(...) SB doceniała wysoko skuteczność działania SW, podkreślano dużą wagę, jaką kierownictwo tej organizacji przywiązywało do bezpiecznego działania. Każde ważniejsze spotkanie Komitetu Wykonawczego miało być zabezpieczane przez własną obserwację oraz nasłuch elektroniczny (za pomocą skanerów), stosowano środki do wykrywania podsłuchu w miejscach odbywania spotkań, prowadzono systematyczny nasłuch radiowy obserwacji SB, stosowano tzw. śluzy przy doprowadzaniu osób na spotkania z Morawieckim, jak również „wykorzystywano i dążono do rozbudowy swoich Ÿródeł agenturalnych w naszych organach”.

„Solidarność Walcząca” była organizacją mającą wielki wpływ na funkcjonowanie podziemia w skali kraju. To głównie jej środki umożliwiły przetrwanie, szczególnie w drugiej połowie lat osiemdziesiątych, wielu organizacji podziemnych oraz pism i wydawnictw drugoobiegowych. Skupiła w swoich szeregach osoby zaangażowane ideowo, chcące działać na rzecz odzyskania przez Polskę wolności. Ta bezkompromisowość i skuteczność spowodowały, że od połowy lat osiemdziesiątych stała się ona najważniejszym rozpracowywanym przez służby MSW ugrupowaniem podziemnym. Pomimo wielu prób, SB nie udało się „stępić ostrza” radykalizmu tej organizacji. Wynikało to właśnie z przesłanek ideowych członków SW, z ich woli walki z reżimem. Paradoksalnie stało się to również przyczyną szybkiej utraty znaczenia tej organizacji po przełomie czerwcowym 1989 r. Ani „solidarnościowa” władza, ani kierowane jeszcze wówczas przez komunistów MSW nie chciały bowiem tolerować ugrupowania tak otwarcie kontestującego zawarte porozumienia. Marginalizacja SW nie nastąpiła w wyniku działań SB, a raczej był to wybór społeczeństwa, które uznało, że skończył się już czas walki. Natomiast zapomnienie, w jakim SW znalazła się w dekadzie lat dziewięćdziesiątych kontekście jej wkładu w upadek reżimu komunistycznego nie jest zrozumiałe.

PAWEŁ PIOTROWSKI
PRACOWNIK ODDZIAŁOWEGO BIURA EDUKACJI PUBLICZNEJ IPN WE WROCŁAWIU
Prezentowany tekst, to fragment pracy – „Solidarność Walcząca” w świetle materiałów Służby Bezpieczeństwa”.
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Strona Główna -> Dyskusje ogólne Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz dołączać plików na tym forum
Możesz ściągać pliki na tym forum