Forum  Strona Główna

 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej w Berlinie

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Strona Główna -> Kącik patriotyczny
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Administrator
Weteran Forum


Dołączył: 02 Wrz 2006
Posty: 907

PostWysłany: Nie Wrz 03, 2006 6:39 pm    Temat postu: Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej w Berlinie Odpowiedz z cytatem

Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej w Berlinie

(Po kliknięciu w obrazek można obraz powiększyć dwukrotnie)


Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej w Berlinie został namalowany przez Mieczysława Zygmoniaka (1), w roku 1984. Projekt ten powstał z inicjatywy Krzysztofa Jagielskiego(2) i Kazimierza Michalczyka(3), jak również został przez nich w całości sfinansowany.
(Nazwisko czwartego emigranta nieznane)(4).

Technika tworzenia – Malarz Mieczysław Zygmoniak, zafascynowany obrazem, od wielu lat studiował historię i technikę tworzenia oryginału. Podjął się tego ambitnego celu, stworzenia wiernej kopii obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. W tym celu sprowadził również z Polski fachowa literaturę, co nie było w tamtych czasach sprawa łatwą.
Deska wykonana z listewek drzewa lipowego, zlepiona klejem stolarskim dawnej receptury – farba podkładowa wykonana z 60 jajek. (Albo same żółtka)
Farby olejne, werniks. Rama z drzewa bukowego. Wszystko ręcznie wykonane, w warunkach obozowych emigranta oczekującego na azyl.



W prawym górnym rogu znaczek: Znaczek składa się z kotwicy i litery „S“. Połączone w ten sposób, że dolny brzuszek litery „S”, połączony z górnym ramieniem kotwicy, tworzy literkę „P”, a tym samym znak Polski Walczącej. Połączenie litery „S” symbolem Polski Walczącej, ma symbolizować ciągłość walki Polaków o niepodległość, od Armii Krajowej, Powstania Warszawskiego, podziemie „Solidarności” i „Solidarności Walczącej”. Ten znak był jednym z pierwszych wersji symbolu „Solidarności Walczącej”.




Intencje fundacji Obrazu:
Ofiarowuję w intencji powrotu do Ojczyzny, jedności emigracji i „Solidarności Walczącej“.

Objaśnienia:
1. Mieczysław Zygmoniak - urodzony 29.12.1951, syn Henryka i Stanisławy. Internowany od 13.12.1981 do 12.06. 1982 (Archiwum Karty – Baza represjonowanych w latach 1981 – 1989 http://www.indeks.karta.org.pl/baza_represjonowanych_81_89/szczegoly.asp?id=9770 ) zamieszkały w Poznaniu. W czerwcu 1983 wyjechał do Berlina Zachodniego, następnie na południe Niemiec.
2. Krzysztof Jagielski – urodzony 28.06.1936r w Poznaniu, syn Juliana i Leokadii. W 1956r. czynnie uczestniczył w wypadkach poznańskich. W 1980r. był Przewodniczącym komitetu strajkowego w Polskich Liniach Oceanicznych w Szczecinie. W NSZZ „Solidarność” pełnił funkcje przewodniczącego Komisji Robotniczej, członka prezydium Międzyzakładowego Komitetu Robotniczego, członka Zarządu Regionu Pomorza Zachodniego oraz członka Prezydium Komisji Zakładowej w PLO. W dniu 23.06.1983r. wyjechał na pobyt stały do RFN. Członek Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie. Mieszka w Berlinie.
3. Kazimierz Michalczyk – urodzony 19.12.1951 w Gliwicach, syn Edwarda i Ireny. W 1980r. członek komisji założycielskiej NSZZ „Solidarność” w KBM PW „Famont” Gliwice. Wiceprzewodniczący Komisji Oddziałowej. W stanie wojennym członek Gliwickiej Delegatury RKW Region Śląsko – Dąbrowski. Organizuje podziemne struktury, drukuje, kolportuje. Internowany od 05.11.1982 do 09.12.1982. (Archiwum Karty – Baza represjonowanych w latach 1981 – 1989 http://www.indeks.karta.org.pl/baza_represjonowanych_81_89/szczegoly.asp?id=5292 ) W dniu 03.06.1983 emigruje do Berlina Zachodniego.
4. Wiese Jolanta – Osoba ta została wpisana na tylnej stronie obrazu. Przypuszcza się, że jest to małżonka czwartego emigranta – fundatora obrazu. Wiadomo nam na razie tylko, że był z Poznania i był kolega Zygmoniaka. ( Był prawdopodobnie z zarządu regionu „S”, i musiał mieć cos wspólnego z komitetem budowy pomnika – czerwca 56r., ponieważ od niego dostałem w prezencie medal pamiątkowy …)


Wspomnienie
Idea ufundowania obrazu wzięła się stąd, że ówczesny, śp. Ksiądz Proboszcz polskiej parafii w Berlinie, Jan Laśkiewicz poinformował nas, że polska wspólnota otrzymała Kościół Maria Regina przy Residenzstrasse w dzielnicy Reinickendorf i potrzebny będzie obraz na ołtarz w nowym kościele.

Na wiadomość, że obraz już jest w Berlinie, Ks. Proboszcz J. Laśkiewicz przyjechał natychmiast. Był on też na bieżąco informowany o naszym projekcie i o postępujących pracach, ale nie wiedział o znaczku „SW“. Po oglądnięciu obrazu Ksiądz nie zdziwił się specjalnie, powiedział nam tylko, że z tym znaczkiem, obraz nie może wisieć na ołtarzu głównym i zasugerował zamalowanie lub zakrycie tego znaku. Nie zgodziliśmy się na jego sugestie. Byłoby to sprzeczne z naszymi przekonaniami, że Polak przebywający za granicą, w wolnym kraju powinien demonstrować więzy z walczącymi w kraju, a w żadnym wypadku nie powinien iść na taki kompromis, tylko, dlatego że nie będzie się to podobało dyplomatom PRL w Berlinie.
Ksiądz Proboszcz z uśmiechem oświadczył nam, że właściwie, to się tego po nas spodziewał i już zamówił w Polsce drugi obraz. Dziękując nam za obraz, oświadczył, że znajdzie on swoje miejsce w kościele i będzie poświecony wspólnie z obrazem głównym.

Uroczystego poświecenia obu obrazów dokonał Ksiądz Prałat z Polski (?), przy udziale paru księży misjonarzy, którzy przyjechali specjalnie na tą uroczystość.

W kościele, Maria Regina. Residenzstr. 90 / 91 1000 Berlin 51, na dzielnicy Weding, obraz wisiał na bocznej ścianie kościoła.

7 grudnia 1986, nasza parafia została przeniesiony do dzielnicy „Tempelhof”(kościół św. Jana Kapistrana Götzstr. 65 1000 Berlin 42) , obraz wisiał w zakrystii. Była to dość spora sala, w której odbywały się różne uroczystości i spotkania Berlińskiego Koła Inteligencji Katolickiej. Dawało to nam możliwość zmówienia modlitwy, lub po prostu chwili posiedzenia przy „naszym” obrazie.

W 2005 roku kościół nasz został ponownie przeniesiony. Johannes-Basilika Lilienthalstr. 5 10965 Berlin. Niedaleko przystanku metra „Südstern”. Dzielimy kościół z niemiecką parafią. Po prostu w wyznaczonych godzinach odbywa się msza w języku polskim. Dla naszego obrazu nie znalazło się już miejsca w kościele.


Relację tą piszę po 22 latach, w oparciu o własne wspomnienia. Zachowało się niewiele dokumentów, które pomogłyby mi w odtworzeniu dat. Niektóre fakty pomógł mi odtworzyć Krzysztof Jagielski, z którym udało mi się odnowić kontakt. Niestety nie udało mi się do tej pory odszukać Mieczysława Zygmoniaka, ani czwartego fundatora, którego nie pamiętam ani imienia ani nazwiska. Mimo tak istotnych braków wiedzy, postanowiłem napisać tą historię tak jak ją pamiętam. Zanim ułomna pamięć całkiem zatrze ślady.
W dalszym ciągu prowadzę poszukiwania. W miarę napływu informacji, będę uzupełniał tą relację.
Z poważaniem
Kazimierz Michalczyk
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Administrator
Weteran Forum


Dołączył: 02 Wrz 2006
Posty: 907

PostWysłany: Pon Gru 10, 2007 8:47 am    Temat postu: Odpowiedz z cytatem


POLSKA MISJA KATOLICKA W BERLINIE
St. Johannes - Basilika Lilienthalstr. 5, 10965 Berlin
http://www.pmk-berlin.de/index.php?id=8

Kronika parafialna

Cytat:
"Podajemy do wiadomości, że dnia 01.01.1982 został erygowany Polski Ośrodek Katolicki w Berlinie, podpisany przez Ordynariusza Berlina ks. bpa Joachima Meissnera 25.12.1981 roku. Duszpasterzem tej placówki polskiej, personalnej parafii, z prawami proboszcza został mianowany z dniem 1 marca 1982 roku ks. Laśkiewicz Jan SDB."


Te słowa rozpoczynające pierwsze ogłoszenia parafialne Polskiego Duszpasterstwa w Berlinie Zachodnim, odczytane w kościele St. Ludgerus przy Potsdamer Str. 90, wywołały ogromne wzruszenie i łzy wielu zebranych. Ks. Jana Laśkiewicza na stanowisko proboszcza wprowadził ks. Peter Tanzmann Radca Ordynariatu, obecni byli także ks. Alojzy Minkus, ks. Konstanty Goławski SDB i ks. Alojzy Bajer SVD. "Polski Kościół" stał się szybko miejscem spotkania Polaków przebywających w Berlinie i tych coraz liczniej przybywających do Berlina. Wielokrotnie zmieniał swoją siędzibę: początek był w St. Ludgerus, zaraz potem przeprowadzka do Herz-Jesu-Kirche w dzielnicy Charlottenburg i tu Msze święte odbywały się już systematycznie w każdą niedzielę. Rozpoczęło swoje funkcjonowanie biuro parafialne, pierwsze lekcje religii, przygotowanie do przyjęcia I Komunii Świętej, nauki przed chrztem, kurs przedmałżeński dla narzeczonych... Takie były początki, trudne, ale i radosne zarazem.

Od 30 stycznia 1983 roku nabożeństwa w języku polskim zostają przeniesione do Johannes-Basilika na Kreuzbergu, a od 15 stycznia 1984 roku polska wspólnota otrzymała Kościół Maria Regina przy Residenzstrasse w dzielnicy Reinickendorf. W tym samym roku, we wrześniu do pomocy ks. Janowi przybywa z Polski ks. Zbigniew Korcz SDB, który jednak po kilku miesiącach wraca ze względu na zły stan zdrowia. Jego miejsce zajął ks. Henryk Paszek SDB, późniejszy wieloletni proboszcz Polskiego Duszpasterstwa. Ogromną radością kapłanów i wiernych stało się otrzymanie do wyłącznego użytku obszernej świątyni przy Götzstr. 65 na Tempelhof, gdzie polska wspólnota zadomowiła się na dobre i trwa do dnia dzisiejszego.

Parafia ciągle się rozwijała.

Przybywają nowi duszpasterze - w 20-letniej historii było ich już dziesięciu: Ks. Jan Laśkiewicz SDB, ks. Zbigniew Korcz SDB, ks. Henryk Paszek SDB, ks. Czesław Miszczyk SDB, ks. Ignacy Chodźko SDB, ks. Jacek Pajewski SDB, ks. Leszek Ruciński SDB, ks. Marek Wyszomierski SDB, ks. Wiesław Brzostek SDB i ks. Stanisław Wójcik SDB.

Powstają coraz to nowe grupy, organizacje i formy pracy duszpasterskiej: Klub Seniora, Klub Inteligencji Katolickiej, Żywy Różaniec, Ministranci, Ruch "Światło-Życie", Biblioteka Parafialna, Kółko Teologiczne, Chór Parafialny, Rada Parafialna, Pomocnicy Salezjańscy, Chórek "Berlińskie Wróbelki", Koło Młodych Małżeństw, Odnowa w Duchu Świętym, Wspólnota Modlitewno Ewangelizacyjna, Koło Przyjaciół Radia Maryja, Drużyna Piłkarska "KFC Polonia", Szkoła Nowej Ewangelizacji, Stowarzyszenie Matki Bożej Patronki Dobrej Śmierci, Ruch Rodzin Szensztackich. Wiele z nich przetrwało do dziś, inne ustąpiły miejsca nowym pomysłom.

Kapłani starali się również, aby umożliwić korzystanie z posługi duszpasterskiej dla jak najliczniejszych grup wiernych rozsianych na terenie całego miasta. Pierwsze próby to kościół św. Maksymiliana Kolbe na Spandau, obóz dla uchodźców z Polski na Streitstrasse, by wreszcie na stałe osiąść w kościele St. Marien na Spandau i St. Joseph na Weddingu, tworząc tam punkty filialne Polskiego Duszpasterstwa.

Dziś Polska Misja Katolicka, bo taką nazwę otrzymało Polskie Duszpasterstwo od 01.01.1997 roku, to największa w Archidiecezji Berlińskiej wspólnota parafialna. Z posługi duszpasterskiej korzystają liczni polskojęzyczni katolicy Berlina. Tysiące wiernych na Mszach św., tysiące rozdanych Komunii, setki wysłuchanych spowiedzi, dziesiątki interesantów w zakrystii - to bilans każdej niedzieli. Do tego dochodzą nabożeństwa, lekcje religii, katecheza sakramentalna, nauka języka polskiego, spotkania grup parafialnych, praca biura parafialnego, działalność charytatywna, kulturalna..., to bilans prawie każdego tygodnia. Takich tygodni w roku jest 52, a takich lat już minęło 20.

Ks. Marek Wyszomierski SDB


Ostatnio zmieniony przez Administrator dnia Pon Gru 10, 2007 10:12 am, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Administrator
Weteran Forum


Dołączył: 02 Wrz 2006
Posty: 907

PostWysłany: Pon Gru 10, 2007 8:52 am    Temat postu: Odpowiedz z cytatem



Mieczysław Zygmoniak


Ostatnio zmieniony przez Administrator dnia Pon Gru 10, 2007 9:05 am, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Administrator
Weteran Forum


Dołączył: 02 Wrz 2006
Posty: 907

PostWysłany: Pon Gru 10, 2007 9:05 am    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Uroczystość Poświęcenia Obrazów 1984 rok

Podczas uroczystości poświęcone były dwa obrazy. Pierwszy wisi na ołtarzu głównym, a drugi stoi przed ołtarzem, do którego modli się kobieta.



Od lewej: Barbara Michalczyk, Ksiądz Prałat, Krzysztof Jagielski, Kazimierz Michalczyk, Magdalena Jagielska. po prawej stronie stoi nierozpoznana kobieta, a z przodu, Zbysiu i Tomek




Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Strona Główna -> Kącik patriotyczny Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Możesz dodawać załączniki na tym forum
Możesz ściągać pliki na tym forum