Forum  Strona Główna

 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Bronisław Wildstein; Kartel szkodzący państwu

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Strona Główna -> Dyskusje ogólne
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Witja
Weteran Forum


Dołączył: 23 Paź 2007
Posty: 5319

PostWysłany: Pon Maj 25, 2009 1:28 pm    Temat postu: Bronisław Wildstein; Kartel szkodzący państwu Odpowiedz z cytatem

http://www.rp.pl/artykul/9133,310129_Wildstein__Kartel_szkodzacy_panstwu_.html

"Kartel szkodzący państwu
Bronisław Wildstein 24-05-2009, ostatnia aktualizacja 24-05-2009 19:26

Prawo jest fundamentem państwa. Ale w Polsce oddane zostało ono korporacji. Wyobrażenie, że sama się ona zreformuje, jest bardziej niż naiwne. Mogą to zrobić tylko politycy

Nie chcemy nadzoru ministra sprawiedliwości – wołali kilka dni temu podczas nadzwyczajnego zebrania w Warszawie sędziowie. – Ministerstwo Sprawiedliwości wypowiedziało nam wojnę – deklarował przewodniczący Krajowej Rady Sądownictwa (KRS). Można odnieść wrażenie, że znowu wróciliśmy do czasów ministra Ziobry, który czołowo zderzył się ze środowiskiem prawniczym. Oburzenie sędziów wywołują propozycje zmian, jakie zgłosi minister Andrzej Czuma, zwłaszcza okresowa ocena sędziów i redukcja uprawnień KRS.


Napięcie ponadpartyjne

Od czterech lat napięcie między władzą wykonawczą a sędziami trwa i to bez względu na partię, która władzę sprawuje. Po wojnie, jaką środowisko prawnicze toczyło z ministrem Zbigniewem Ziobrą, zabrakło tylko czasu, aby antagonizm między niezwykle ostrożnym Zbigniewem Ćwiąkalskim a sędziami przeszedł w fazę gorącą. Harmonia trwała przed 2005 rokiem zwłaszcza za czasów SLD. Wymiar sprawiedliwości działał jak działał. Władza specjalnie się do niego nie wtrącała i prawie wszyscy byli zadowoleni. Prawie, bo niezadowolony był ogół społeczeństwa, który uważał, że w Polsce wymiar sprawiedliwości funkcjonuje fatalnie, co zresztą potwierdzały wszystkie statystki i liczba procesów przegrywanych przez Polskę przed Trybunałem Europejskim.

W 2005 roku głównym hasłem PiS była reforma wymiaru sprawiedliwości właśnie. W dużej mierze zablokowana została ona przez bunt środowiska wspieranego przez establishment III RP. PO, która bunt ów wspomagała, po dojściu do władzy kontentowała się opowiadaniem o „odpolitycznieniu“ jakoby niezwykle przez PiS uzależnionej od siebie prokuratury, czyli, można było rozumieć, zdjęciu z rządu odpowiedzialności za tę instytucję. Stan rzeczy nie pozwala jednak, jak widać, zostawić spraw własnemu biegowi. A ocena wymiaru sprawiedliwości przez Polaków nie ulega zmianie. Pokazały to choćby sondaże przeprowadzone niedawno przez „Rzeczpospolitą“, z których wynika, że np. ok. 70 proc. respondentów uznaje polskie sądy za niesprawiedliwe. Inne statystki wskazują, że prestiż zawodu sędziowskiego w Polsce jest niższy nawet niż w czasie PRL.

A sędziowie? Sędziowie chcieliby większego komfortu pracy i wyższych pensji oraz aby nikt nie do nich się wtrącał. Jak powiedziała szefowa stowarzyszenia Iustitia – dopóki nikt nie będzie chciał wpłynąć na wyroki sądów, dopóty Polska pozostanie państwem prawa. Tym samym dała wyraz powszechnemu wśród polskich prawników utożsamieniu państwa prawa z państwem prawników. A to fundamentalnie różne rzeczy.


Geneza, czyli historia, głupku!

Wszystko, jak to w III RP, zaczęło się w PRL, czyli przy Okrągłym Stole. To w trakcie tych rokowań zagwarantowana została polityczna nieodwoływalność sędziów. Wydawałoby się: cywilizacyjne osiągnięcie – pod warunkiem wszakże, że zasada ta działa w całości. Tzn. na początku sędziowie powoływani są zgodnie z zasadami państwa prawa i dlatego nie mogą być z politycznych względów odwoływani.

Sęk w tym, że nikt (łącznie z Sądem Najwyższym) nie uznaje PRL za państwo prawa. Trudno więc przyjąć, że w takim państwie sędziowie nominowani byli zgodnie z właściwymi normami. Nie znaczy to, że nie było wśród nich wielu uczciwych i kompetentnych ludzi. Z pewnością jednak niewysokie standardy regulowały funkcjonowanie tej zbiorowości.

Natomiast już od upadku komunizmu całe środowisko zwarło szeregi, aby bronić wszystkich członków korporacji. Ta korporacyjna mentalność naznaczyła jego postawę i nie zmieniła się na jotę po dziś dzień. Nikt z sędziów nie został rozliczony za usługową działalności względem aparatu represji totalitarnego państwa. W latach 90. wprowadzono ustawę o pozbawieniu uprawnień sędziów, którzy w PRL sprzeniewierzyli się niezawisłości. Pozostała ona martwa, gdyż została zbojkotowana przez sędziów, a komisja dyscyplinarna nie wyciągnęła konsekwencji wobec nikogo. Może wystarczy przykład sędziego Andrzeja Węglowskiego, który w latach 80. skazał na dwa i pół roku więzienia człowieka przyłapanego z prosiakiem, na którym widniał napis: „ja głosuję“. Sędzia ów był wzorcowym przykładem przedstawiciela aparatu represji, m.in. nadzorował weryfikację swoich kolegów. Kilka lat temu wspomniana komisja na oczywiście niejawnym posiedzeniu oczyściła go z wszystkich zarzutów.

Najbardziej w tej kwestii wymowna jest postawa Sądu Najwyższego. Stosunkowo niedawno, bo w grudniu 2007 roku położył on kres śledztwu, jakie IPN wszczął wobec sędziów stanu wojennego, którzy wydawali wieloletnie wyroki na zamówienie, łamiąc nawet prawo PRL. Skazywali organizatorów strajków bezpośrednio po ogłoszeniu stanu wojennego. Dekret o jego ogłoszeniu nie został wtedy jeszcze opublikowany w Dzienniku Ustaw, a więc organizatorzy strajków nawet, zgodnie z PRL-owskimi zasadami, „ustawy“ tej nie zdążyli naruszyć. Podnosili to wielokrotnie ich obrońcy, ale dyspozycyjni sędziowie nie przejmowali się tym.

Uchwała Sądu Najwyższego stwierdziła m.in., że sędziów tych nie można pociągnąć do żadnej odpowiedzialności, ponieważ: „PRL nie była państwem prawa“. I chociaż z tym ostatnim zgodzić się należy, uznanie tej prawdy za uzasadnienie bezkarności jego funkcjonariuszy jest ewenementem na światową skalę, nie mówiąc o tym, że jest sprzeczne z innym orzeczeniami Sądu Najwyższego. Również w tym wypadku widać zasadę chorej korporacji, która uznaje za naczelną zasadę obronę swoich członków.

Odmowa oczyszczenia władzy sądowniczej po upadku PRL musiała podważyć jej autorytet i wywrzeć demoralizujący wpływ na społeczeństwo
Lustrację na terenie byłej NRD przetrwał, zdaje się, tylko jeden sędzia. Wprawdzie NRD to nie PRL, ale pokazuje to skalę problemu. Polscy sędziowie przeciwstawiali się lustracji. Ich wyroki w tych sprawach tak daleko posunęły domniemanie niewinności, że gdyby potraktować je jako ogólną zasadę, to nikt nie mógłby być skazany również za przestępstwa pospolite.


Absurdalny dogmat

Można uznać, że wszystko to już sprawy odległe. Minęło 20 lat. Jednak odmowa oczyszczenia władzy sądowniczej musiała podważyć jej autorytet i wywrzeć demoralizujący wpływ na społeczeństwo. Zaciążyła również na niej samej. Sądy to instytucje, które funkcjonują zgodnie ze swoimi utrwalonymi przez lata zasadami. Niezmienione środowisko raczej usiłuje dostosować rzeczywistość do siebie niż siebie do rzeczywistości. Powołując i wychowując nowe kadry, czyni to na swój obraz i podobieństwo, a wewnętrzne relacje pozostają w nim w małym stopniu zmienione.

Obrona korporacyjna objęła również przewiny sędziów już w III RP. Sąd dyscyplinarny tej korporacji prawie nie działał. Można wyliczać ogromną liczbą przypadków sędziów nieomal przyłapanych na gorącym uczynku, którym ich koledzy nie zdjęli immunitetu, uniemożliwiając tym samym ich osądzenie i pozostawiając ich na stanowiskach.

Swojego czasu „Rzeczpospolita“ ujawniła zażyłość przewodniczącego Wydziału Karnego Sądu Rejonowego w Toruniu Zbigniewa Wielkanowskiego z szefem miejscowego gangu, który unikał odpowiedzialności, ciesząc się czymś w rodzaju osłony ze strony miejscowego wymiaru sprawiedliwości. Sędzia i jego zwierzchnik w tym okresie wzbogacili się w tajemniczy sposób. I co? I nic. Poza tym, że skazani zostali piszący o tym dziennikarze. Można uznać, że dbałość o prestiż ze strony korporacji sędziowskiej polega wyłącznie na próbie uniemożliwienia jakiejkolwiek jej krytyki. W latach 90. funkcjonował jako prawda objawiona powtarzany przez polityków i dziennikarzy absurdalny dogmat, że „wyroków sądu się nie komentuje“. W rzeczywistości sądy są władzą, która, jak każda inna, nie może funkcjonować dobrze bez krytyki, a komentarze wyroków w państwach prawa są istotnym elementem prawa tego zmian i rozwoju.


(...)

Rzeczpospolita "

Wiecej:http://www.rp.pl/artykul/9133,310129_Wildstein__Kartel_szkodzacy_panstwu_.html
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Grzegorz - Wrocław
Moderator


Dołączył: 09 Paź 2007
Posty: 4333

PostWysłany: Wto Maj 26, 2009 1:39 pm    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

A że proces psucia prawa trwa nadal świadczy choćby "Prokurator krajowy - zaangażowany w walkę z opozycją w PRL" http://swkatowice.mojeforum.net/temat-vt7375.html?postdays=0&postorder=asc&start=0
Wnioskuję, że nie jest to stagnacja, a dalszy upadek gdyż źli funkcjonariusza aparatu sprawiedliwości w dawnych czasach działali jako dobrzy - jako nominaci bezprawnego PRL. Teraz takich samych, a wręcz tych samych mianuje 'praworządny' PRL-bis. Mamy więc do czynienia z propagandą niesprawiedliwości - jawnogrzesznictwem.
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Strona Główna -> Dyskusje ogólne Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz dołączać plików na tym forum
Możesz ściągać pliki na tym forum